Hallo mensen,

Ook in 2012 ben ik weer van plan om een fietstocht te maken.
Direct na mijn thuiskomst in 2011 uit Frankrijk had ik het idee opgevat om de Limes (spreek uit liemes) route te fietsen.
De heenreis wil ik dan een gedeelte van de Emsroute volgen tot Paderborn en vandaaruit de fietsroute naar Praag tot Bayreuth
Dan verder via de Heidenaab en Naabradweg naar Regensburg, dat is ongeveer 1100 km.
De terugweg dan via de Limesroute langs de Donau en Altmühl, Main en Rijn tot Katwijk. Dat is ongeveer 1200 km en dan via de Afsluitdijk weer naar huis.
De planning is om op maandag 4 juni te vertrekken richting Schoonebeek en dan naar de Ems.

Voor zo’n tocht moet je ook goed voorbereid zijn en dat heb ik gedaan want ondertussen heb ik al meer dan 1000 km gefiets vanaf maart.
Pinkstermaandag heb ik de fietselfstedentocht gereden 240 km.
En ik heb weer meegedaan met rondje Ameland lopen een afstand van 50 km op zaterdag 2 juni.

Heb je belangstelling dan kun je hieronder mijn reisvorderingen volgen.

Voor mijn verslag over mijn reis naar Holy Island in april 2012 zie de pagina “Holy Island”

Oant sjen Ellert

Zondag 3 juni 2012 Blije
Morgen is het dan zover dat ik weer een fietsreis ga maken. De meeste zaken heb ik klaargelegd om in de tassen te doen.
Mijn eerste overnachting heb ik bij Vrienden op de fiets in Emmen vastgelegd. Nu eerst nog met het Willibrorduskoar naar de Sionsberg om te zingen en dan alles nog eens controleren en slapen.
Tot morgen.

Maandag 4 juni 2012 115 km naar Emmen

Vanmorgen om kwart voor elf ben ik richting Emmen op de fiets gegaan. Ik heb maar niet gewacht tot de langdurige regenbui over was. Het heeft de hele dag licht geregend en gelukkig had ik mijn regenjas en een shirt met lange mouwen want de temperatuur was ook niet erg hoog. Vanmorgen ging het aardig voorspoedig en heb ik maar een kopje soep en uitsmijter in de Kruisweg te Marrum omdat buiten een broodje eten niet uitnodigde. Later op de middag ging het wat langzamer maar kwam voor half zes op het adres Vrienden op de Fiets, die even afwezig waren omdat mevrouw naar het zwembad was en weer opgehaald moest worden. De Chinees die zij aanrekommandeerde was gelukkig op maandag wel open en ik heb er heerlijk gegeten.

Dinsdag 5 juni 2012 115 km naar Rheine

Ik had in Rheine geen internet dat ik schrijf mijn verhaal op woensdagavond.
Om goed negen uur vertrok ik uit Emmen, het was mooi weer en ik had deels voor de wind. De rit ging langs de buitenwijken van Emmen en langs het nieuwe station Emmen Zuid. Door wat inspanning dacht ik mijn zakdoek nodig te hebben en toen voelde ik nog wat hards in mijn zak. Ik had door, dat ik de sleutels van fam Meringa nog ik mijn zak had. Wat nu, terug fietsen ik was al zes kilometer verder? Ik bedacht dat ik hem misschien ook wel kon bellen zodat we elkaar bij station Emmen Zuid konden treffen. Dat gelukte en dus hoefde ik niet de hele weg terug te fietsen. Ik had wel geleerd mijn eigen spullen allemaal mee te nemen maar dit was weer anders. Meringa had het ook pas te laat ontdekt, zijn vrouw had hij naar de dokter gebracht en had al afscheid van mij genomen.  Weer een ervaring rijker fietste ik verder naar de Duitse grens om die bij Twist te passeren. Alles ging goed en nam een koffie pauze in Geeste het begin van de route langs de Ems.
In Nederland had ik in begin nog wel eens de gedachte die of die woont hier in de buurt , maar dat werd langzamer minder, maar wat meer werd waren de fietsers die de route langs de Ems vanaf Paderdorn fietsen. Het werden er in de loop van de dag steeds meer en hele groepjes. Dus dan groet je elkaar als ervaren fietsers. Langs het Dordmund Eems kanaal bij Greven heb ik mijn broodjes opgegeten. In Rheine vroeg ik naar de Jugendherberge en die lag haast buiten de stad. Hij bleek helemaal “bezetst” te zijn door schooljeugd, dus maar weer terug naar de VVV om een ander adres en liefst niet te duur.
Dat was een verhuur van appartementen zonder ontbijt en dat nam ik aan omdat ik de eenpersoon prijs voor een tweepersoonskamer mocht betalen, die midden in de stad lag. ’s Avonds bij Mc Donald gegeten en nog naar de Aldi geweest en op tijd naar bed.

Woensdag 6 juni 2012 85 km naar Warendorf.
Vandaag een slechte dag, de hele dag regen. Het ontbijt heb ik maar weer bij de MC Donalds gegeten niet duur en goed. De regenjas aan en na twintig kilometer lijkt het of de lucht breekt en het droger wordt, maar tegen elf uur begint het flink te regenen. Om twaalf uur zoek ik een plek om koffie te drinken en soep te eten. Om een uur denk ik dat het droger is maar dat is maar schijn, het regent nog steeds hard. Ik volg niet helemaal de Emsroute want die paden zijn niet allemaal verhard. Het is wel een mooie route met veel afwisseling in de landschappen. Ik plan om naar Warendorf te komen en rust nog even om drie uur en daarna wordt het verdraaid toch wat droger. Bij de VVV krijg ik een adres voor overnachting in de stad en ga heerlijk lang onder de douche staan om wat op temperatuur te komen. Dan ga ik het mooie stadje bekijken en zoek een plekje om te eten, dit keer geen patat maar een pizza. Daarna mijn blog bijwerken, wat tv kijken en dan naar bed. Morgen zien we wel verder hoe het allemaal komt. groeten Ellert.

Donderdag 7 juni 108 km naar Etteln
Eindelijk weer internet dat ik moet nog een aantal dagen inhalen. Het was donderdag Feiertag in Duitsland het had iets te maken met de heilige communie. overal werden optochten gehouden met het heilig missaal naar bepaalde plaatsen te brengen. Ook waren er overal bloemen met heilige beelden. Onderweg heb ik er ook wat van gezien. Het was dezelfde Feiertag toen ik in Taizé aankwam waarom er zoveel duitsers waren uit de zuidelijke katholieke deelstaten, want die hebben vrijdags een lang weekend zoals wij met Hemelvaarstdag. Het weer was goed dus veel fietsers onderweg en dan steeds maar weer groeten want zij nemen de gemakkelijke route naar beneden en ik ga langzaamaan omhoog. Zo nu en dan moet ik al aardig klimmen maar dat zijn maar korte stukjes en ben je vaak nog sneller naar beneden. In Etteln was een adres uit het boekje niet te duur wel heel sober en maar één restaurant een Italiaanse zaak maar ik heb nu toch maar een schnitzel genomen anders klaargemaakt dan de duitsers zelf doen.

Vrijdag 8 juni 107 km naar Oedelsheim.
Deze dag had ik mijn echte eerste klim tot 440 m, maar ik begon al haast op 200m dus dat viel mee. Ik was er in de 2e versnelling voor ik er erg in had en dan snel weer naar beneden, zonde van het klimmen vanzelf. De route ging na Scherfede langs de Diemel en de Weser. Bij Bad Karlshaven komt de Diemel in de Weser en dat is niet ver van Beverungen, dat zullen de kinderen zich nog wel kunnen herinneren dat we op het Roggetal zaten en zij met iemend in de auto een tochtje maakten. We hoorden alleen maar sirenes van ziekenautos dus zaten Wiets en ik aardig in de rats, maar gelukkig viel het allemaal wel mee. De wind was eerst wel gunstig maar langs de Weser had ik meer tegenwind. Ik had gekozen voor de route langs de rivier en niet de verkorting over de bergen. Mijn fietstocht moet toch leuk blijven en ik wilde de plaatsen waar we vroeger al eens geweest waren wel weer eens zien. In Oedelsheim dacht ik maar een onderdak te zoeken en mw. Ingeborg vond het geweldig en wilde mij overal wel bij helpen, maar ook graag praten dat ik kon bijna niet los van haar komen. Het was vrijdag en dan heeft het Gasthaus Koningshof BBQ voor € 8,50 en salaat erbij dat leek me wel wat en heb heerlijk buiten genoten. Toen ik in het pension terug was begon het te regenen, maar bij jullie was het geloof ik veel slechter.

Zaterdag 9 juni 100 km naar Heldra
Het waait nog steeds hard vanuit het zuidwesten, maar verder is het redelijk zonnig deze dag. De route door het Weserdal en later het Werratal is heel mooi. Ik kom langs Hannovers Münden, maar daar zijn we al twee keer eerder geweest. De laatste keer troffen we daar een oud Kadaster medewerker Egbert met zijn vrouw die op de fiets van Witzenhauzen waar de caravan stond hierheen gereden waren. Bij Bad Soolden Allendorf komt de herinnering weer boven dat we er met de kinderen waren en de grens tussen Oost en West heel zichbaar was. Nu staat er een herinneringsbord van de scheiding en een museumpje maar verder weinig tastbaars, wel heeft men de strook tussen de delen onbebouwd gelaten. Wat zijn er nog veel oude Fachwerkhuizen en stadjes in dit gedeelte van Duistland. Het is te veel om overal even tijd voor te nemen en een foto van te maken, want voor anderen zegt het niet veel waar ze dan genomen zijn. Of het nu Eschwege is of Witzenhauzen of Bad Sooden Allendorf. maar mooi is het wel om te zien en van te genieten. Omdat ik de 100 km vol wil maken kom ik in Heldra aan een soort enclave in het voormalig Oostduitsland. Wel een kamer vrij maar geen internet. In het plaatselijk cafe waar ik wat eet staat de tv aan met de voetbalwedstrijd Nederland Denemarken. Automatisch kijk je er naar maar het haalt weing uit de Denen zijn wat leper dan de nederlanders. Het eten een schnitzel met spargel smaakt uitstekend.

Zondag 10 juni 70 km op de fiets en 23 km met de trein naar Breitungen
Omdat het zondag is wil ik het vandaag wat rustig aan doen en een uitstapje naar Eisenach maken, het ligt 10 km uit de route van de Weser. Je kunt dan daarvandaan een alternatief stuk over het gebergte fietsen met onverharde paden en veel klimmen en deels voetpad van de Rennsteig. Dat is een hoogte wandelpad dat iedere Duitser gelopen moet hebben zoiets als bij ons het Pieterpad. Maar in het boekje staat ook dat er een spoorlijn loopt die je kunt benutten als vervanging van de route met steile klimmen en onverharde bos en wandelpaden. Dat ik bekijk Eisenach de stad van Luther en Johan Sebastiaan Bach. Het is heel rustig in de stad Eisenach, wel wat touristen en op het terras waar ik mijn capucinno en erdbeertorte eet vraagt een man waar ik vandaan kom en heen ga, want hij fietst ook wel veel. Na de stad bekeken te hebben ga ik naar het station om met de Zug naar Bad Salzungen te gaan. In de verte zie ik de Wartburg en onderweg nog het dorpje Mörha waar Luther geboren is. In Salzungen is er bij de JHB die buiten de stad ligt en hoog wel iemand maar er is geen internet dat ik fiets nog maar een stukje van de route. Na een aantal zaken gevraagd te hebben kom ik uiteindelijk in dit hotel in Breitungen uit, wel wat duurder maar dan heb je ook wat. Nu maar eens verder kijken wat hier te eten is. groeten Ellert.

Maandag 11 juni 107 km naar Meschenbach
Vanmorgen ben ik vroeg wakker en lees jullie reaktie, hartelijk dank daarvoor. Ook heb ik het woord spoorlijk maar veranderd in spoorlijn, want anders denken jullie dat ik in een dedective verhaal beland ben. Het lange Feierweekend voor de Duitsers is nu ook voorbij dat er zal wel meer, maar andere drukte onderweg zijn. Alle pakesizzers hopelijk weer wat beter en fijn naar school of de crêche. Ik zal zien hoe ver ik kom. groeten.
Het is ondertussen dinsdag geworden en heb gister 107 km gefietst. Onderweg kreeg ik na twaalf uur een regenbuitje en dat leek wat harder te gaan en toen was het ook weer bijna droog. onderweg hadden de routemakers een pad uitgekozen langs een graanveld, dat was meer een spoor dan pad tot er een boom over de route lag en ik door het graanveld moest. Dat werd me te bar en ben maar terug gereden en mbv de GPS een andere route gezocht. Onderweg waren er verschillende mooie steden, maar om overal pauze te houden dan kom je ook niet ver. Coburg vond ik het meest indrukwekkends en zoch daar de JHB, maar die was gesloten en haast overwoekerd. Dan maar verder en onderweg een Gasthaus in Meschenbach genomen zonder internet.  Het eten en slapen was er goed en had nog een gesprek met een andere nederlandse reiziger. ’s Avond onweerde het nog even maar dan schoonde de lucht ook al weer.

Dindag 12 juni 95 km naar Weidenberg
Vanmorgen was het wat laaghangende bewolking en dus fris om te fietsen. Later na een klim en afdaling in een ander dal knapte het aardig op. Het ontbijt was wat karig en daarom heb ik wat eerder dan anders maar een grosses kaffee met Kuche genomen. Het dal van de Rote Main is veel weidser dan bv van de Werra, maar dat heeft ook zijn voordelen dat je minder stijgingen hebt en breder blik op de omgeving. Maar op een gegevn moment stuurden de Europafietsers mij toch wel het graanveld in want het pad was niet veel meer dan een spoor met gras tot stuurhoogte en er lag ook nog een boom over het paadje, dwars door het graanveld maar verder weinig van een pad te zien ben ik maar omgekeerd en heb via de gps mijn eigen route gekozen. Om half twee was ik in Bayreuth en heb mezelf eerst maar op een sorbet getracteerd dat ik deze etappe weer gehaald had. Na anderhalf uur had ik het wel bekeken en ben maar verder gefietst. Dat was een pittige route stukjes klimmen en weer dalen en tot een hoogte van 570 m om uit het dal van de Rote Main naar de Haidenaab tekomen. Dat op een gegeven moment zocht ik maar een Gasthaus met internet op en dat is gelukt in Weindeberg. Het eten was vandaag geeen schnitzel gister wel cordon bleu maar vandaag iets jägersaus en rundvlees.

Woensdag 13 juni 110 naar Schwartzenfeld
In een keurig Landgasthaus heb ik geslapen en gister ook mijn sokken en zweethemd maar weer eens gewassen en beide waren vanmorgen heerlijk droog. Vanwege het kille weer heb ik het zweethemd weer aangedaan en dat was ook wel nodig want er waren wel erg steile stukken bij die op de fiets niet te doen waren, maar ook lopend zweet opleverd. Maar toch maar doorgezet en in het dal van Haidenaab gekomen waar veel slingers in de route zaten omdat er veel vijvers in dat gebied zijn. Een mooi natuurgebied, maar soms had ik alleen maar een spoor en het gras weer haast tot stuurhoogte een ruiggebied. Opeens kraakte het spatbord van het voorwiel, dat ik dacht wat moet ik daarmee in deze wildernis. Maar gelukkig kon ik hem er weer indrukken en hoefde er geen bouten en moeren aan te pas te komen. Dat deed me besluiten om maar de gewone weg te kiezen en op asfalt fiets je ook nog twee keer sneller. ’s Middags had ik eerst wat lichte regen en dan weer wat zon de regenjas uit tot de volgende bui kwam en in het Naabdal een wat heftiger bui. Toen weer droog maar vlak voor dit dorp begon het weer te regenen en had myn nocht, maar dat mocht ook wel na 110 km. Straks maar zien wat de pot hier schaft.
Het eten was goed en heb daarna met een groep Beieren op een heel groot scherm naar de voetbalwedstrijd gekeken. Ze kunnen wel naar huis werd er gezegd die Holländer, nou dat ga ik maar eerst naar Regensburg en een rustdag nemen. Hartelijk dank voor jullie reacties op het gastenboek en hopelijk is het met de Slachte tocht niet zulk slecht weer als voorspeld. Welterusten.
Eigenlijk moet ik ook nog vermelden dat ik in Rheine op advies van de verhuurster een usb stick  € 40 van Aldi Talk gekocht had omdat je dan in Duistland overal internet zou hebben. Nou dat lukte mij helemaal niet. Toen ik in Witzenhausen was vertelden een nederlands echtpaar dat de Aldi vlakbij was en gelukkig kon ik hem retourneren en kreeg mijn geld weer terug. Een andere keer maar beter informeren naar de werking ook op de laptop ervan.
Oh ja het lukt me deze  keer ook niet om foto’s te plaatsen. Nu dus wel omdat ik denk een goed verbinding heb.

Donderdag 14 juni 70 km naar Regensburg
Om twee uur vanmiddag reed ik de stad in en was meteen onder de indruk van wat hier te zien is. Omdat ik me voorgenomen heb om een rustdag te nemen heb ik voor twee nachten in de DJH geboekt, anders was ik morgen ook weer op de fietst gestapt om verder te gaan. Een drie persoonskamer en handoeken gehuurd, want een beetje luxe mag toch wel als dit volbracht hebt. Nu ga ik eerst de stad weer in dus tot vanavond.
Onderweg vanmorgen enkele fikse regenbuitjes gehad maar heb voor mijn doen het rustig aan gedaan, maar nu schijnt de zon zal het dan de komende dagen echt mooi weer worden?
Het was dan ook vandaag een wisselende dag dan de regenjas aan en dan weer uit, maar dat deerde niet want het laatste stuk van het Naabtal was erg mooi. Alleen bij Schwandorf een grotere plaats fiets je dan langs veel industrieterreinen maar daarna afwisselen steile rotsen glooiende graanvelden. Een paar dagen geleden in het dal van de Rote Main waren er al gele graanvelden en langs de randen korenbloemen en klaprozen een schitterend gezicht. Eigenlijk heb ik alleen op de hoogste gedeelten op mijn reis koeien gezien. Dat doet je dan weer denken aan de bergboerenregeling waar de melkveehouders in Nederland ook gebruik van konden maken, niet van wege de hoogten maar vanwege de kleine en machinaal moeilijk bewerkbare stukken grond.
Regensburg is een schitterende stad met heel veel hoge bebouwing er zijn zelfs woontorens bij en daar is de Schierstins in Feanwâlden maar een stulpje bij. Natuurlijk ook veel kerken en de Jakobskerk die een wegwijzer naar Santiago heeft met afstanden.  Het is hiervandaan maar 2705 km naar Santiago.
Heb vandaag maar eens een Italiaan opgezocht en lasagne gegeten. Morgen zal ik een stadsrondtour maken en misschien een boottochtje om de dag te vullen. Dat beste mensen oant moarn.

Vrijdag 15 juni Regensburg.
Vandaag dus geen Ellert fietst maar hij maakt een rondgang door de stad. Dat had ik trouwens gistermiddag/avond ook al gedaan, maar er is erg veel te zien want het is een Werelderfgoed beschermde stad. Vannacht ben ik wel een paar keer wakker geweest want er waren ook veel jongelui in de Jugendherberg. Sommigen probeerden 24 uur wakker te blijven en dat doe je niet door stil te zitten maar eerder door het hollen door de gangen dat je overal kunt horen. Toch heb ik wel goed geslapen, maar moest vanmorgen het bed weer afhalen omdat ik vandaag naar een andere kamer moest verhuizen. Dus heb ik nu maar weer schoonbeddegoed genomen. Er is hier ook een Irontour, wat het inhoudt weet ik nog niet maar er zijn wel veel hardfietsers. Er staat zelfs aangegeven dat ze de fiets niet mee op de kamer mogen nemen.
Om tien uur heb ik de stadstour met een bus gemaakt dan zie je toch nog dingen die je zelf niet ontdekt had en die ik vanmiddag nader kon gaan bekijken. De boottocht trok me niet zo want ze bleven hier alleen in Regensburg varen, bij de sluizen en de haven, nou daar was ik al langs gefietst. Verder heb ik maar even op een bankje in een groenstrook gezeten in de zon en wat gedoezeld. Toch weer heel anders dan op de fiets zitten, maar de bips moet er morgen maar weer aan geloven. Als mijn zwager Bert nog in Laudenbach bij Weikersheim zit kan ik daar misschien maandagavond zijn. groeten aan allemaal en vooral sterkte voor de lopers van de Slachte morgen.

Zaterdag 16 juni naar Titting 108 km.
Vanmorgen al op tijd op de fiets gestapt en ik kon merken dat ik een rustdag gehouden had het ging allemaal weer prima zonder problemen. Wel was het vandaag heel mooi weer en de zon scheen volop. Dat zo nu en dan wat minder kleren aan maar ook weer op tijd de nek bedekken anders verbrand je. Het eerste gedeelte ging langs de Donau en bij Kelheim begon het Altmültal. Daar hebben ze van de rivier het kanaal Main-Donau gemaakt, maar veel scheepvaart is daar niet op. Ik heb zegge en schrijve één schip met voorbak voorbij zien varen en in een sluis nog twee schepen. Wel waren er vandaag zaterdag meer mensen op de fiets of aan het joggen vooral nabij de steden en dorpen. Veel tijd om dingen te bekijken heb ik niet genomen wel zo nu en dan een foto gemaakt. In Kinding moest ik besluiten of ik langs de rivier blijf fietsen of de alternatieve route over de klim naar 600 zal maken. Een heel stuk ben ik al gekomen en de rest morgen als ik weer fit ben.

Zondag 17 juni naar Leuterhausen 95 km
De kerkklokken luiden hier wel erg vaak, maar het stoort mij niet ze doen het om het kwartier. Gister moest ik twee euro betalen voor een uurtje internet, dat vind ik eigenlijk uit de tijd want internet moet voor iedereen altijd toegankelijk zijn en daar behoren mensen geen slaatje uit te slaan. De meeste Gasthoven moet je contant betalen, dus ik nog eens op zoek in het dorp en vond er een S-bank met automaat, maar die was eigenlijk alleen voor spaarders bij die bank want voor geld pinnen, moet je vier euro betalen, dat doe je dan maar. Toch stom want 50 meter verder was nog een Raffaisenbank waar je zonder kosten kon pinnen. Nou ja op je vakantie moet je niet zo krap kijken, bij thuiskomst de rekening maar opmaken.
Vanuit Titting moest ik een paar klimmen maken om op de Limes te komen. Er is niet veel van te zien, maar het lwas wel een beveiligingsgrens tegen de Allemannen. Zo hier en daar was er iets van een rest van een wachttoren te zien en een nagebouwde toren op het hoogste punt van de route 600 m. Onderweg kwam ik langs Weissenburg waar nog de resten van een castellium te zien was en thermen. Ook de stad was mooi om te zien en dus de moeite waard om niet in het Altmühltal te blijven fietsen. Bij Gunzenhauzen kwam ik weer in het Altmühltal en daar was meer waar je langs fietst, met op zondag dus veel dagjesmensen en recreanten. Er was te weinig wind voor de zeilbootjes. Daar kun je ook beter voor naar Fryslân komen, want daar waait het altijd.
Nu maar eens zien wat de pot schaft, het mag voor mij wel weer eens een schnitzel zijn. Gister heb ik een grilteller genomen.
Heb met zwager en schoonzus afgesproken dat ik ze morgen zal treffen in Laudenbach op de camping om met hen te bbq. Hopelijk is het morgenavond net zulk mooi zonnig weer als vanavond. Oant moarn.

Maandag 18 juni naar Laudenbach 65 km
Gister is het dus niet geworden om contact via het net te leggen. ’s Morgens was ik al vroeg uit de veren en kon om half acht al ontbijten. Er waren ook ander groepen fietsers in het Gasthof en de garage stond vol fietsen. Gelukkig kon ik die van mij die helemaal achteraan stond er wel uit krijgen. Naar Rothenburg was niet zo ver, maar wel een steile klim om in de stad te komen. Het is altijd weer imponerend om de stad te zien en er door heen te lopen, maar nu dacht ik in Japan te zijn want het stikte er van de Japanners. Eigenlijk voor mijn doen nog te vroeg 10 uur om ergens te gaan zitten, maar heb het toch maar gedaan, maar niet op het plein in stukje verder was het wat voordeliger. De conditorei waar ik zat had een mooie etalage met specialiteiten. De Jappen lopen er langs met draaiende camera’s of komen apart terug om al het lekkers digitaal vast te leggen. Dan maar weer op de fiets om het lieflijke Taubertal fietspad te nemen. Er zaten nogal aardige klimmetjes in. Volgens het boekje kon je ook de gewone weg nemen om die klimmetjes te ontwijken. Het was zo nu en dan echt zweten. En zo kwam ik na een overnachting gezocht te hebben bij de camping waar Bert en Liesbeth stonden. De toegang was gesloten, want men had siesta tot drie uur. Het was tegen tweeën dus toch maar eens proberen te bellen. Dan kun je wel spreken tegen een bandje maar die luistert niet. Wel hoorden B en L mij want ze stonden niet ver af en er was wel een voetgangers toegang waar ik doorheen kon. Zij beiden lagen heerlijk te zonnen en het was een bijzondere ontmoeten van elkaar zo in het buitenland. Later zijn we nog even boodschappen wezen doen in Weikersheim en op het terras gezeten en rond het slot gefietst. Het was ideaal weer voor de bbq, dus hebben we er heerlijk van genoten. Tegen negen uur heb ik mijn slaapplaats opgezocht.

Dinsdag 19 juni naar Wörth a/d Main 100 km
Om negen uur fiets ik langs de camping , maar B en L zijn al weg zoals ze gezegd hadden om naar Rothenburg te fietsen. Gister heeft Bert mij nog even geholpen met de kmteller want er was wat losgesprongen en hij deed het niet meer. Maar het euvel is verholpen en kan de dagteller weer op nul en de tweede teller noteert het totaal van de gefietste kilometers. Het lieflijke Taubertal kon ik nu verder fietsen tot Tauberbischofsheim, want daar kiest de LImes route voor de laatste klim om zo dicht mogelijk langs de oorspronkelijke grens te gaan. Alleen het laatste stukje met 12 % ben ik van de fiets afgestapt en dan is het nog een hele tour om boven tekomen met een zware fiets. Maar dat heb ik weer gehaald en bij een eiscafe hadden ze koffie en Apfelstrudel (dat is appelgebak met slagroom en ijs) nou dat had ik dan wel verdiend. Nog even een broodje gekocht een een flesje drinken voor onder weg en dan maar dalen. Dat was wel wat gevaarlijk want er was geen apart fietspad langs de drukke weg met vrachtverkeer, maar ik heb het wel overleefd. In Miltenberg heerlijk even aan de Main gezeten en het stadje bekeken. Dan tref je altijd wel Hollanders om even mee te praten. Ook was hier een Jacobskerk met aangegeven hoever het nog was naar Santiago, dat is dan voor de liefhebber. Langzaamaan werd het wat bewolkter en viel er een heel licht drupje, maar verder niet. Na wat gezoek in dit stadje een onderkomen met internet zodat jullie weer wat van mij kunnen lezen, niet echt spectaculair, maar dat hoeft ook niet altijd.

Woensdag 20 juni naar Mainz 125 km

Vanmorgen tijdens het ontbijt regende het, maar toen ik vertrok was het zo goed als droog. Toch maar de regenjas aangedaan maar dan krijg je het gauw te warm, want het was broeierig weer. Het traject langs de Main is aardig vlak en dan kun je aardig vooruitkomen, want er was eigenlijk geen wind. Onderweg zo hier en daar een stadje bekeken en koffie gedronken. Het leek erop dat de buien passage voorbij was, maar dat was maar schijn. In Offenbach kreeg ik eerst een klein buitje en de regenjas maar weer aangedaan en verder fietsen. En toen begon het toch te hozen niet normaal meer. Het leek wel of ik door een meer reed zoveel hemelwater kwam er naar beneden. En als je toch een keer nat bent kun je ook maar beter doorfietsen en dat heb ik maar gedaan. Je vraagt je dan later af of de bui alleen jou maar getroffen heeft, want verderop liepen de mensen alweer te wandelen met de kinderen. Ik hoopte in Mainz waar we al eens met het schip van de zonnebloem geweest waren te halen en in de Jeugdherberg onderdak te krijgen. Die was volgeboekt en na wat omzwervingen kwam ik bij het Ibis hotel, die ook zeiden geen kamer meer te hbben. Maar dan moest ik tot zeven uur wac hten dan vervielen de reserveringen. Dan maar op zoek naar wat anders, maar ik was nog niet weg met de fiets of de man zei dat ze nog wel een kamer hadden. Niet goedkoop maar een kat in het nauw doet rare sprongen. In zo’n hotel hebben ze dacht ik wel internet, maar dat blijkt alleen maar free te zijn als je beneden in de lounch gaat zitten en op je kamer moet je er voor betalen. Dus daar zit ik nu met een pilsje en wat pinda’s en ga nu kijken of ik nog ergens goedkoop kan eten in de stad bij mc Donalds of zo. Groeten Ellert.

Donderdag 21 juni naar Koblenz 110 km
Vanmorgen goed ontbeten in het Ibis hotel en na afrekenen met bagage naar de kelder waar min fiets stond. Toen ik vroeg hoe ik uit de kelder kon komen zei men dat er genoeg auto’s uitgingen en dan kon ik mee liften. Maar dat duurde wel even voordat iemand met de auto de garage verliet, want men moest ervoor betalen of munt hebben om er uit te komen. Dan op zoek naar de Citadel, maar alle wegen waren afgesloten of het waren trappen, want ik wilde graag de romeinse Drussustoren op de foto zetten.  Een jonge man had in de gaten dat ik wat zocht en wees me de weg omhoog. Toen ik boven kwam zat hij bij een bushalte te wachten op de bus. Dan nog een paar foto’s van Mainz en weer en route op weg naar Koblenz. Voorbij Bingen hoorde ik mijn naam roepen en dat verbaasde me, daar fietsen Hennie en Herman Roest uit Feanwâlden langs de Rijn op weg naar Venetie. We hebben even met elkaar staan praten en een paar foto’s van de ontmoeting gemaakt. Toch wel heel bijzonder dat Hennie mij herkende, maar ja dat gebeurt dan toch maar in de vreemde. De verdere tocht verliep goed en in Koblenz heb ik het schip van de Zonnebloem digitaal vastgelegd en nog even met iemand gesproken, maar bekenden zou al heel singelier zijn. Het weer was wat broeierig en er vielen enkel spatten dus maar op zoek naar een onderkomen. Dat lukte en ook met internet anders konden jullie dit nu niet lezen.  Morgen is mijn schoonvader jarig en wordt 94 jaar dus daar moet dan maar op gedronken worden, nadat Wietske ook mijn felicitaties heeft overgemaakt.
Toen ik gister in het hotel kwam was ik deels nog nat in elk geval mijn schoenen dreven. Maar geen nood als er geen oude kranten zijn is er wel toiletpapier en dat heb ik in de neus van de schoenen gedaan en met de haardroger er een beetje overheen gestraald. Zodat vanmorgen mijn schoenen weer in redelijke staat waren om aan te trekken en de uitgespoelde sokken weer fris roken om aan te doen. De rest had ik uitgehangen en alles was weer in goede staat.

Vrijdag 22 juni naar Dormagen 124 km
Gisteravond hebben we een flink pak onweer met harde regen gehad, maar ik denk dat de onweerstrook over heel west Europa trok. Dat betekent dat het vandaag lang zo broeierig niet is en eerder fris. De steden Andernach, Bonn en Keulen heb ik op de reizen met de Zonnebloem al bekeken dus dat hoefde ik vandaag niet te doen. Wel ben ik even Remagen in geweest en gepind en bananen e.d. gekocht. Voor Remagen komt de rivier de Ahr in de Rijn maar dat is niks bij vergeleken de Moezel die in Koblenz in de Rijn stroomt. De rivier wordt steeds indrukwekkender als je ziet, al dat water dat naar de zee gaat. En dan te bedenken dat het al heel ver landinwaarts de eerste stroompjes zoals de Tauber en de rivier de Main samen deze Vadertje Rijn vormen. Alle bladzijden van mijn fietsgids zijn door de nattigheid niet meer goed te lezen maar dit wil ik jullie niet onthouden. De Franse schrijver Victor Hugo schreef: Der Rhein vereinigt alles in sich. Der Rhein is rasch wie die Rhône, breit wie die Loire, eingeengt wie die Maas, geschlängelt wie die Seine, klar und grün wie die Somme, historisch wie der Tiber, königlich wie die Donau, geheimnisvoll wie der Nil, goldführend wie ein Strom Amerikas, reich an Sagen und Geistern wie ein Fluss Asiens.
Vanavond is er een licht buitje geweest, maar als het morgen goed weer is hoop ik tegen de Nederlandse grens aan te komen en dan zondag als het kan tot Utrecht om dan bij Jits en Wouter te overnachten, maar dat moeten we maar afwachten.

Zaterdag 23 juni naar Kalkar 130 km
Ondertussen ben ik al met de eerste dag van de vierde week begonnen en het gaat nog steeds goed, maar het begint hier steeds meer op het vlakke Nederland te lijken. Wel moest ik vandaag nog een klimmetje maken voor Xanten een bergje van 75 m, maar dat is net de Lemelerberg en dat kost wel inspanning. Vanmorgen een goed ontbijt gehad in het hotel en met frisse moed weer op de fiets gestapt. De wind was sterk uit zuidwestelijke richting en daar had ik zo nu en dan wel voordeel bij. De route ging veel over de dijk die als bescherming van hoog water is aangelegd en dan heb je een mooi gezicht op de rivier.Ook passeer je heel wat industrieterreinen zoals die van Bayer en gister de Ford fabrieken. De stad Dormagen heeft een heel uitgebreid winkelcentrum en de terrassen liepen vol waar een scherm geplaatst was voor de voetbalwedstrijd. Ik heb bij een soort chinees gegeten van het buffet voor € 6,50, kon ik zoveel nemen als ik wilde. Op de hotelkamer heb ik mijn logboek bijgewerkt en niet naar de voetbalwedstrijd gekeken totdat het pauze werd, want zo nu en dan hoorde ik de mensen roepen. De tweede helft heb ik met een half oog gezien en alle doelpunten. Na de wedstrijd heb ik het raam van de kamer maar dicht gedaan want het was zo’n getoeter. Dit hadden Wiets en ik ook al eens meegemaakt in Barcelona toe die club campioen werd.
Vandaag dus een lange afstand om te proberen morgen in Utrecht aan te komen. Xanten heb ik maar heel even bezien want dat is echt een toeristenstad en vooral de reconstructie van Conia Ulpia Traiana. dit zouden we nog weer eens apart moeten bekijken. Dus maar door gefietst tot Kalkar, dat niet zo’n goede naam had vanwege de Europese Kerncentrale die daar zou komen. Maar het is best een leuk stadje om op de markt te verpozen zoals veel mensen doen. ik wacht nu op mijn bestelling Schnitzel met pommes frites in het hotel en kan zo dit opschrijven.

Zondag 24 juni naar Utrecht 118 km
Bij het naar beneden halen van mijn bagage was het nog droog en een gast vroeg of het nog droog was, maar toen ik mijn fiets uit de garage haalde voelde ik de eerste druppen al komen. Onderweg steeds maar veranderen van tenue om toch maar door te kunnen fietsen. Dus in Kleef de hoezen over de schoenen gedaan en dat was maar goed ook. Om in Nijmegen te komen moest ik toch eerst 42 km fietsen. Elke dag begin je dan met de eerste kilometers en steeds weer denk je zou ik het halen, maar na de eerste tien gereden te hebben verzucht je de rest komt ook wel en dat gaat dan ook verder vanzelf. In Nijmegen koffie met appeltaart en slagroom genomen en weer wat op temperatuur gekomen. Dan kwam de kronkelende Waaldijk tot Dodewaard even voor en tegenwind en doorgaande regen. Geen mens op de weg een enkele auto en Ellert op weg, maar er is eigenlijk niets dat hem verplicht om verder te fietsen. Tochwel want Wouter en Jits rekenen op zijn komst en dus maar doorzetten. Na Wijk bij Duurstede lijkt het weer beter te worden maar het is slecht en buiige harde regen en stormwind meer tegen dan op zij, want de wind was meer naar het Westen gedraaid. Toch was ik voor zes uur aan de Duurstedelaan, maar er werd niet opengedaan. Na nog een aantal keren bellen, de telefoon maar gepakt en dan zie je dat Wouter gesms had, dat ze bij de buren zaten te borrelen en dat was hun ook van harte gegund. Vandaag een barre tocht maar op een goede plek terecht gekomen om te eten en te overnachten, morgen zien we wel verder.

Maandag 25 juni via Katwijk naar Heemstede 103 km
Wouter had beloofd me een stukje weg te brengen op de fiets, dus dat heeft hij ook gedaan met beide kinderen op de fiets. Het was een stevige trap en niet overal bebouwing zodat de snelheid niet zo hoog was deze dag. De route ging hoofdzakelijk over een smal fietspad vlak langs het water van de Leidse, Kromme en Oude Rijn en welke naam het verder nog had. In Utrecht eerst een slootje, maar nabij Woerden werd het al breder en konden er bootjes varen. Bij Alphen is het een heuse rivier met industrie aan weerszijden en vrachtschepen.
Om 12 uur was ik in Alphen aan de Rijn en vandaar was het nog dertig km. Het was haf drie toen ik bij het begin de Limes in Katwijk aan Zee aankwam en de verzande uitmonding van de Rijn kon vastleggen. Vandaaruit heb ik het fietspad door de duinen naar Noordwijk genomen en zo verder in noordelijke richting. Verder valt er van deze dag weinig te zeggen. Ik probeerde bij mijn oomzegger in Heemstede aan te gaan maar daar was niemand thuis vandaar maar een adres van vrienden op de fiets wat wel lukte. Vanavond wel een bezoekje gebracht bij Harro en Jiske die zeer opkeken van het onverwachte bezoek.
Morgen wil ik proberen over de Afsluitdijk te komen en de rest geloof ik dan wel. luitjes die mij gevolgd hebben hartelijk dank en oant sjen.

Dinsdag 26 juni naar Harlingen 126 km.
Het was een redelijk goede fietsdag vandaag en de route die ik op de routeplanner van de fietserbond gemaakt had was super. het voerde rond Haarlen en bijna nergens door drukke stadsgebieden. Ik heb zo weer een heel ander gedeelte van Noord-Holland gezien zoals de Schermer en langs de Spaarne. De wind had wat meer zuidelijker mogen zijn, maar over het algemeen meer zij dan voor de wind. Hoe noordelijker ik kwam hoe meer hij naar het noorden draaide, maar op de Afsluitdijk viel het gelukkig wat mee. Wat is het dan mooi om de Ijsselmeer kust van Fryslân in de zon te zien, die steeds dichter bij komt en zo af en toe een blik op de Waddenzee, dat doet toch wel erg vertrouwd aan. Om kwart voor vijf was Wietske op de afgesproken plaats en belde ze en kon ik haar al zien staan en konden we elkaar na ruim drie weken weer lijfelijk zien en voelen. Dan is alles weer voorbij en zijn er thuis weer de gewone dingen. Hartelijk dank voor jullie belangstelling en oant sjen. Ellert