2011 Oude wegen

Ellert Fietst

Als voorbereiding op mijn fietstocht heb ik vanaf 19 januari al meer dan 1400 km gefietst.
Om mijn vorderingen vanaf 30 mei te volgen moet je naar beneden scrollen.

zondag 29 mei
voor zover ik nu weet heb ik alles klaar om morgen voor negen uur te kunnen vertrekken.
De wind is niet helemaal gunstig maar dan maar een extra trapje er tegenaan.
tot morgen.

maandag 30 mei 142 km
Het is half negen en de klok slaat en Wietske wuift mij uit en begin ik aan mijn fietsonderneming naar de Pyreneeën. Als om tien uur een kopje koffie wil drinken in café de twee gemeenten in Irnsum blijkt die nog gesloten te zijn. Dan maar verder kijken en aan de weg naar Terherne is een kaasboerderij waar je ook koffie kunt drinken met een stuk oranjekoek, dus daar kies ik maar voor. De zon laat zich ook steeds meer zien en het begint al gauw warm te worden dus het zweethemd kan wel uit. Ik passeer Nijehaske waar ik vorig jaar mijn broodje opgegeten heb, maar het is nog maar half twaalf dus fiets ik door en ga bij de brug Oldelamer waar ik vorig jaar moest wachten omdat die open stond een schaduwplekje om mijn broodje op te eten. Nu gaat ook het shirt uit en doe ik een hemd aan. De wind neemt wel wat toe en is meestal rechtstreeks tegenwind. bij de Tjonger heb ik geluk dat er ander fietsers komen om de pont naar onze kant te halen en samen over te zetten.
In Blokzijl neem ik weer een korte rust en de pontbaas bij Genemuiden wacht tot ik er ben. Er staat maar één auto en scooter op. Dan maar weer verder richting Zwolle en Wijhe. Het valt me niet mee met de tegenwind en de afstand is langer dan ik dacht, maar zes uur ben ik bij Hans en Sipy, die al naar me uit zien. Een pilsje en dan eten en douchen en heerlijk nog wat buiten zitten om mijn verhaal te schrijven. Oant moarn.

dinsdag 31 mei 148 km
Het regent enigszins, maar onder de bomen fietsen valt het wel mee als ik om kwart voor negen vertrek. Ik geloof niet dat ik nu iets vergeten ben mee te nemen, wat me vorig jaar drie keer gebeurde. Als ik Deventer door met veel verkeerslichten kom ik door Epse en Gorssel en daar wonen Benny en Ynge, zouden ze de koffie al klaar hebben? Het is een hele verrassing als ik bij hen aanbel, maar geniet van de koffie. Als ik weer op de fiets stap regent het haast niet meer. Ik kom langs Zutphen en Doetinchem en dan wordt het weer tijd om wat te eten.
Eindelijk kom ik langs een café, maar er blijken alleen werklui hun pauze te hebben, maar ik krijg een gratis kop koffie en kan na een regensnitter weer wat op temperatuur komen. Dan gaat het richting Millingen waar ik met het veer over de Rijn wil. Op het bord staat dat bij extreem hoog en laag water het fietsveer niet vaart en maar één keer in het uur. Het is kwart voor twee en ik bel naar de veerman, hij komt om vijf over twee, want het veer vaart gelukkig wel, want de rivier was niet verder gezakt anders was hij er mee gestopt. Dat zou me een heel eind omrijden gekost hebben. Het regent nu zo nu en dan weer en ik fiets een stuk door Duitsland langs het Reichswald en dat gaat al een beetje glooien. Het moet nu toch wel mogelijk zijn om Venlo te halen.
Langs de snelweg is het vanaf Gennep nog 45 km, maar mijn GPS zal wel wat meer km aangeven. Omstreeks half zes uur bel ik Harry en Carla waar ik zit en dat ik nog een uur te fietsen heb. Dat lukt en half zeven ben ik Blerick, waar ik hartelijk ontvangen wordt. Carla heeft haar uiterste best gedaan om het eten klaar te maken, aspergesoep en heerlijke asperges en aardbeien met slagroom.  Ik heb het vandaag dus weer gehaald en wacht af wat morgen mij brengt. De wind was gunstig en afgezien van de buitjes een goede dag.

Woensdag 1 juni 105km

Na een goede nachtrust en een prima ontbijt stap ik om negen uur op de fiets. Het gaat vandaag erg veel langs de Maas en het Julianakanaal. Dat betekent dat hier en daar over een brug omhoog geklommen moet worden. Ik heb de GPS aan maar kan de route erop niet vinden. Daarom heb ik de Napoleonbaan maar een heel eind gereden en dat schoot mooi op. Bij Maasbracht moet ik dan even zoeken want daar is de boel veranderd door de nieuwe snelweg. Om twaalf uur vind ik een terrasje in Echt en ik neem er koffie en een appeltaart met slagroom er bij vanwege de verjaardag van de een na jongste pakezisser die vorig jaar geboren is toen ik op weg was naar Taizé. Het is mooi weer en de wind is gunstig niet te warm en het schiet goed op.
Tegen drieën ben ik in Maastricht en zwerf daar eerst even door de stad. Dan maar naar Stayokay, die blijkt al vol te zijn en dus besluit ik om maar verder te fietsen in het Limburgse heuvelland. Half vijf zie ik een bordje hotel met drie sterren en het blijkt een fietsvriendelijk hotel te zijn in ’s ‘s-Gravenvoeren. Straks kan ik hier ook eten en morgen zien we wel weer verder.

Donderdag 2 juni 95 km
Het is vandaag Hemelvaartsdag en die hemel is heel ver weg, want de klimmetjes die ik vandaag moest maken waren al aardig hoog. Ik overnacht bij Chambre d’hote in Vielsalm want op de route was alles vol. Ik ga nu eerst kijken of ik in deze vakantieplaats wat kan eten tot straks. Vanmorgen om negen uur ben ik op de fiets gestapt na een uitgebreid ontbijt. De eersten die ik tegenkwam waren de dauwtrappers en later ook veel fietsers. Verder reden er de hele dag motoren over de weg, maar ik heb Folkert en Menno niet gezien. Denk dat ze wel op de motor gereden hebben maar niet zo ver van huis. Clermont lag boven op de heuvelrug, een plaats waar de pelgrims uit verschillende richtingen samenkwamen.
In Limbourg heb ik koffie gedronken daar zaten veel motorrijders op een terrasje en ook fietsers. Een fietser sprak mij aan want hij wil volgende week richting Barcelona fietsen, en was benieuwd wat ik op de fiets had en waar ik heen ging. De bedoeling is de Pyreneeën maar of ik dat haal dat wachten we maar af. Als je veel moet klimmen dan bedenk je nog wel eens waarom doe ik dit, en wat haalt het allemaal uit. Een complimentje kreeg ik van een voorbijgaande fietser die riep wat een ‘courage’ en dat doet een mens toch wel goed.
Na de hoge klim van 525 m volgde een wat mooier stukje door een dal en wat onder de bomen wat wel aangenamer was. Toch ging het aan het eind van het dal aardig omhoog naar Lierneux. (Zie de foto) Hier bleek het moeilijk een onderdak te vinden en adviseerde men mij het in Vielsalm te proberen en dat is gelukt.

Vrijdag 3 juni 100 km
Vanmorgen na een goede nachtrust opgestaan. De gastheer en dame staan al klaar om samen met mij te ontbijten. Aardige mensen die een paar Nederlandse woorden geleerd hebben. Vandaag komen er twee Nederlanders te slapen dus had ik geluk gehad dat ze niet een dag eerder waren gekomen. Het is heel licht bewolkt en de zon schijnt volop. Bij het klimmen is dat niet altijd prettig, maar alla niet treuren om het mooie weer. Vandaag moet ik over het hoogste punt, maar dat ligt altijd verder dan je denkt. Bij 525m lijkt het al hoog maar na een afdaling komt er nog een klim naar 575m. Hier vandaan dalen en door het bovendal van de Ourthe. Er is een camping blijkt met Brabanders en ik drink er een kopje koffie. Zij zullen niet in het programma komen ik vertrek om op het laatst weer naar Brabant te gaan. Ze zijn er al sinds 2007. Dan maar weer verder naar Bastogne of Bastenaken daar ben ik om één uur en gebruik er wat.
Ze hebben alleen een sandwich maar dat smaakt goed. Vandaag zijn er gelukkig minder wegen degrade dan gisteren, maar zo nu en dan hobbelt het nog aardig. Toch maar weer verder. Ik hoop een winkel tegen te komen maar dat gebeurt niet. Pas in Léglise is kleine dorpswinkel, waar ik de bidons vul met een anderhalve liter fles Fanta. Onder stond ergens een automaat met gekoelde dranken en zowaar ik kon er een blikje Pepsi uit halen. Het is nog maar half vier en ik besluit om verder te fietsen. In Les Bulles waar ik vorig jaar ook door gekomen ben blijkt het hotel gesloten en ziet er niet erg onderhouden uit. Dan maar verder en in Izel blijkt een hotel te zijn dat nog een studio op 700m heeft waar ik kan overnachten en besluit halfpension te nemen. Na een heerlijke douche en bad fiets ik naar het hotel waar ik internet verbinding heb. Hartelijke groeten voor alle lezers.

Zaterdag 4 juni 70 km
Ik begrijp nu dat ik vorig jaar op deze dag een dipje had, want ben toen van de route afgeweken om via Dun sur Meuse door het Maasdal te fietsten. Mijn route ging vandaag dezelfde route alleen ben ik nu via Abdij van Orval gefietst. Het ging om half tien open voor een bezichtiging. Dat kostte mij teveel tijd en ben na enkele foto’s genomen te hebben doorgefietst. de zon scheen veel en ik had mijn shirt met lange mouwen aangedaan om ze niet te laten verbranden, want ik had de zonnebrand vergeten mee te nemen en nog geen nieuwe gekocht. Onderweg koffiegedronken en het lijkt of men ook overal Nederlands of Vlaams kan spreken. Gister in het hotel de waard en veel Belgische gasten. ’s Avonds nog gezellig op het terras met twee jonge mensen uit Mechelen gesproken. Dit keer neem ik uitgebreid de gelegenheid om in het gehucht Avioth de kerk te bekijken en een foto van de reiziger St. Jacob te nemen. In Abby vergat ik om een stempel te vragen ma na lang zoeken lukt het in Avioth wel. Dus nu ben ik echt als pelgrim onderweg. Onderweg zie ik Montmédy weer hoog in de verte liggen. Dan gaat de weg verder in de brandende zon. Het is niet zo leuk meer te fietsen en probeer onderdak te krijgen in Dun sur Meuse een adres van Vrienden op de Fiets. Alles blijkt overbezet de mensen slapen zelf op de grond om alle gasten te kunnen herbergen. Dan maar weer verder en als een geschenk uit de hemel staat er chambre d’hote kamers vrijj. Daar stap ik op af een groot huis eigenlijk een dubbel huis met kamer die bezet zijn.
maar ik mag op de kinderkamer slapen en douchen bij de bewoners zelf. Ze moeten naar een trouwerij en blijven weg tot acht uur dus ik was precies op tijd. Krijg wat eten een kom soep en brood en drank is er in de koelkast. Na een heerlijk verpozen in de tuin onder afdak, schrijf ik nu dit verhaal. Alles is dus weer kits, maar moet de telefoon nog opladen en het notebook voor ik er mee aan het werk kon. Groeten.

Zondag 5 juni 95 km
Gistermiddag kregen we ene fikse onweersbui en daardoor lag internet via adls er uit, maar gelukkig had ik al eerder mijn verslag geschreven. We kregen een fikse regenbui en de bewoners kwamen nat terug want ze waren op de fiets gegaan. De hele avond heerlijk buiten gezeten op de veranda en nog wat met hen ook Brabanders gepraat.
Vanmorgen tegen negen uur op de fietst gestapt een langs Montfaucon geklommen. Een herinneringszuil van de eerste wereldoorlog, het zou me niet verbazen als Aart hier ook langs gegaan is richting Verdun. De hellingen zijn vandaag niet meer zo steil, maar soms wel lang  Zoals na Varennes en Argonne 3 km van 5 á 6 % stijging. De benen beginnen er nu wat meer aan te wennen. Andere dagen moest ik eerst echt op gang komen. Na een mooi bosgebied kom ik nu langzamerhand in het open veld en de zon schijnt toch aardig. De bermen zijn hier prachtig, heel veel klaprozen.
Zouden de Engelsen daarom een klaproos dragen bij de herdenking van de gevallenen? Onderweg zijn het nu boerendorpjes en dus geen kans meer op een uitspanning om koffie te drinken. Ik had een lunchpakket meegekregen en dat eet ik dan maar op als ik in de schaduw in een bushokje kan zitten. 15  km voor Chalons en Champagne zijn er wat Jacobalia te bezien en dat doe ik dan maar. Een stempel halen op zondag bij de pastoor laat ik maar achterwege.
Hier is wel een restaurant/hotel en als ik er vraag om een cappuccino zeggen ze dat ze gesloten zijn. Dan maar weer verder onder weg heb ik wel de l’eau froid gekregen zodat ik er weer even tegen aan kan. Dan kom ik in Châlons aan en zoek het VVV en pin er geld. Dan komen er twee fietsers met dezelfde uitrusting en tent als ik. Samen gaan we op zoek naar de Jeugdherberg. We zijn de verkeerde richting uit gefietst, maar horen dat de Jhdb fermé is en verbouwd wordt, dus toch maar naar het VVV om onderdak, zij de Zeeuwen besluiten om hun tent op te zetten. Eindelijk is er een hotelletje waar ik niet te duur kan overnachten en waar ik mijn verslag kan schrijven zoals jullie zien. Na het eten op een terrasje in de stad wordt de lucht donkerder en voor de bui ben ik weer terug in het hotel.

Maandag 6 juni 100 km
Het heeft even geduurd voordat ik contact had, want in het hotel waar ik ben in Troyes, heb ik de laatste kamer op de derde verdieping en dan is de wifi niet sterk genoeg om de server te vinden. Nu zit ik beneden in de eetzaal en daar lukt het dus wel. Vanmorgen ben ik om kwart voor acht vertrokken vanuit Châlons richting Troyes. Het eerste stuk reed ik langs de camping en dacht de Zeeuwen weer te zien, maar het waren anderen want dezen hadden beide  een helm op. De lucht begon te dreigen en het begon ook even wat te regenen. De route liep in een boomloos gebied, dus veel luwte was er niet te krijgen, van de zo nu en dan straffe wind uit zuid en west, precies de richting van mijn route. Zo nu en dan was er een klein klimmetje en ik heb ze niet alle fietsend gehaald. Als Sweerman in het routeboekje schrijft van een klimmetje dan weet ik het zo langzamerhand wel. Er gaan overdag veel gedachten door je hoofd en het is niet mogelijk om ’s avonds achter het notebook dit nog eens op te schrijven. Onderweg een aantal foto’s van Jacobalia gemaakt en ’s avonds de stad in geweest om te eten en een rondwandeling te maken. Troyes is een mooie oude middeleeuwse stad, met veel oude vakwerkhuizen, terwijl Chalôns een meer 17e eeuwse stad is. Dat was het dan weer voor vandaag. groetjes. Oh ja ik heb in de stad maar eens een spaghetti menu genomen voor de koolhydraten.

dinsdag 7 juni 135 km
Gisteravond had ik geen internet, ik zal straks mijn verhaal schrijven. Het is gemakkelijker om de dingen van vandaag op te schrijven dan die van gisteren.  Ik zat op de derde verdieping in het hotel en op de achterste kamer, vandaar dat de verbinding niet tot stand kwam. Het meisje achter de balie wilde de eetzaal afsluiten omdat haar dag er opzat
maar ik mocht wel blijven zitten als ik de lamp uitdeed en de deur gewoon dicht. Het ontbijt was al vanaf zeven uur en toen was ik uitgeslapen dus kon ik om acht uur vertrekken. Niet gepland vanwege de langere afstand maar het paste zo wel goed. De route was heel afwisselend niet meer zulke grote graan velden maar wat lieflijker door dorpjes in een dal met zo nu en dan wat bomen of bos op de achtergrond. In Ervy le Chatel heb ik koffie gedrongen en wat drinken en een luxe broodje voor de middag. Tegen drie uur kwam ik in Auxerre aan. Wiets en ik waren hier al eens geweest op doorreis naar onze kasteelvakantie die we gewonnen hadden van de Bankgiroloterij door op Vierhuizen
te stemmen. Na een klein uurtje wist ik het wel en ben maar weer op de fiets gestapt. De route ging nu langs een fietspad langs het kanaal van de Yonne, dus kon ik lekker opschieten. Ik wilde proberen in Châtel Sensoir , waar de route van het kanaal afging om onderdak te zoeken. Nog weifelend sta ik even stil en dan breekt er een onweer los
met regen. Er is geen goede plek om te schuilen dus dan maar onder een boom en in de luwte van een sluiswachtershuisje.
Na de bui rijd ik het dorp in en meteen is een chambre d’Hôte, meer een kasteel dan een gewoon huis. De man komt naar buiten en zegt in het Duits dat hij Complet is, maar misschien kan hij helpen. Zijn vrouw heeft de telefoon al gepakt en ik geef aan dat ik liever niet meer wil klimmen. Maar 6 km verder aan de route redelijk vlak is een madame en die
heeft wel plaats, dus daar maar heen. Ondertussen ben ik dan 10 km voor Vezelay. De vrouw spreekt Engels en vraagt of ik ook wil eten. Zij maakt wat klaar en we eten dan samen aan tafel en vertellen elkaar wat wetenswaardigheden. Ze heeft wel twee honden en die zijn in mijn spullen al aan de struin geweest, dus zij komt met mijn isostarreep
die ze gepakt hadden. Er staan drie bedden op de kamer en ik mag kiezen welke als ik ze maar niet alle drie neem.
Ze heeft als eens een gast gehad met twee vrouwen en toen bleek alleen het tweepersoonsbed beslapen te zijn.
Het heeft de hele avond verder geregend dus zal het allemaal wel opfrissen en ik ook door te slapen en de wijn die ze me aanbood.

woensdag 8 juni 110 km
Heb een eenvoudig hotelletje in Nevers gevonden, maar ga nu eerst de stad in om te eten.
Vanmorgen was het aardig fris, vooral als je in sneltreinvaart een afdaling maakt. Maar ik ben aardig fit en het lukt me zelfs de klimmen van 2,5 km met 7% en de laatste klim voor Vezelay van 1km ook &% te nemen zonder af te stappen. Dat wordt in de loop van de dag wel steeds zwaarder om dat te doen en vooral als de zon er bij komt dan lukt dat niet meer. Vezelay is op een berg gelegen en bovenop de berg de kerk van Madeleine. Een enorm gebouw met nog een zijbeuk met kloostergang. Daar zijn een zuster en een andere vrouw met wat dingen bezig, ik vraag waar ik een stempel kan halen en dat blijkt pas om elf uur als de broeders er zijn. Ze heeft meteen wel door dat ik Nederlander ben en de zuster ook. Na wat uitgewisseld te hebben vraag ik of het toch niet mogelijk is om een
stempel te krijgen en ja hoor zij strijken over hun hart en toveren uit een lade een stempel, zodat ik weer zeer geholpen ben. Er komt nog een ander Nederlandse wandel pelgrim uit Andijk bij staan om wat te kletsen, hij is begin april van is gegaan op weg naar Santiago. Ik kan nu met goede moed verder naar Nevers. Via het VVV krijg ik een eenvoudige
hotelkamer en weer op de derde verdieping. Ik vind dat traplopen zwaarder dan een bergje nemen op de fiets.

Nu mijn volgende traject verder richting de Pyreneeën, want het eerste boekje is uit en zou dus verder kunnen gaan.
Ondertussen heb ik daar niet zo’n goed gevoel bij gekregen, om nog verder van huis te gaan in je eentje. Ik heb met deze tocht voldoende boete gedaan heb ik gedacht en ik hoef de hemel niet te verdienen of wat anders. Ik stel niemand teleur als ik via het Loiredal morgen rustig in twee dagen richting Orleans te gaan en van daaruit de westelijke
Jacobs route terug naar huis te fietsen. Een echte rustdag nemen ben ik te onrustig voor.
Alle mensen bedankt voor jullie reacties tot zover ne mentale ondersteuning, maar het gevoel weer richting huis te gaan doet mij wel goed. Hopelijk verloopt dat net zo voorspoedig als dit gedeelte van bijna 1150 km. Gegroet.

donderdag 9 juni 120 km
Vanmorgen heb ik rustig aan gedaan en eerst een paar ansichtkaarten gekocht om die op de bus te doen bij het station.
Toen ben ik daarna toch maar op de fiets gestapt om te zien hoe ver ik kom door het Loiredal. In het begin ging het even verkeerd en had ik de route te pakken naar het zuiden in plaats van dat ik richting Orleans wilde fietsten. Hier is route ook nog niet aangegeven  de ‘voie loire’ maar tegen twaalf uur heb ik koffie gedronken en daar zag ik dat de
route was aangegeven. Het meeste was een brede asfalt fietspad op een dijkje langs de Loire, maar er waren ook stukjes grindpad. Als je de Loire, de meest wilde en natuurlijke rivier in Europa, volgt dan slinger je dus wel heen en weer en maak je meer km dan rechtstreeks op je doel af te gaan. Het is een redelijk vlak landschap en weinig leuke
dingen onderweg te zien. Pas het laatste gedeelte was wat mooier qua natuur en bebouwing. Verder valt er geen bijzondere gebeurtenissen te vertellen. Dit dorpje ligt aan een kanaal en dan zie veel bootjes en dat doet wel gezellig aan, want op het terras waar ik zat te eten kwamen zo ook nog andere Nederlanders aanschuiven. Er waren eerst wat
moeilijkheden met internet maar dat lukt nu wel. Allemaal een goede nachtrust toegewenst.

vrijdag 10 juni 88 km
Het miezert nog als ik vanmorgen op weg zal gaan. Heb heerlijk geslapen en misschien komt dat door het flesje rosé dat ik bij de Spar gekocht had. Ik besluit om toch maar langs de doorgaande route naar Gien te fietsen, omdat de velo loiret aan de andere kant van de Loire met veel bochten loopt. In Gien moet ik stoppen voor een verkeerslicht
en zie dat er naast mij een boekwinkel is. Zouden ze hier misschien ook de Michelin kaarten hebben, die ik er graag bij wil hebben voor het overzicht. Dat is het geval en koop dus de drie kaarten die ik denk nodig te hebben. Midden op de stenen smalle brug lopend over het voetpad stop ik om nog even een foto te maken. In beeld komt nog een
fietser, het blijkt een Engelsman te zijn die al drie weken onder weg is naar Santiago de Compostello. Hij is alleen en wil graag een praatje maken. Het is fris om zo op de brug te staan praten. Doe ze de groeten maar in Santiago en zo groeten we elkaar byebye. De lucht begint langzamerhand te breken en als het twaalf uur is en ik wat ga nuttigen
doe ik de regenkleding weer uit. Had een stukje van de Loireroute genomen om niet steeds langs de drukke weg te fietsen, maar dan word je wel weer vijf km omgeleid. In Tigny waar ik lunch besluit ik om nu toch weer langs de noordzijde van de rivier te fietsen. In Sully sur Loire staat een prachtig kasteel en is dat ook niet zo in Chateauneuf?
Daar kan ik niks moois vinden alleen een bijzondere kerk. Dan verder naar Orleans. Het begint weer te miezeren en in de stad aangekomen ga ik toch maar onderdak bij het VVV vragen. Zo voor de Pinkster is wel veel al bezet, maar het lukt chambre d’hôte bij madame Canada. Straks zal ik Wietske bellen en de stad in om te eten. Oant moarn.

zaterdag 11 juni 115 km
Het is zaterdag en dat is te merken op de weg want in de straten van Orleans is het nog heel rustig. Ik kan aardig opschieten en de tracks van de westelijke Jacobsroute heb ik in de GPS gezet zodat ik die kan gaan volgen. De kaarten waar ik voor mijn gevoel niet zonder kan geven mij een beeld van hoe ver het is en hoever ik al gevorderd ben. Onderweg kom ik St. Bartleheme tegen heb er alleen geen foto van gemaakt.
Als ik over de grote wijde vlakte van Frankrijk fiets krijg ik de wind wat in de rug en gaat het dat het slijtjaget. Het beeld is niet altijd even fraai want in dit stuk van Frankrijk staan een wereld aan hoogspanningsmasten en windmolens.
Omstreeks 12 kom ik door een redelijk dorp maar er is geen fatsoenlijk café te ontdekken dus ga ik maar weer verder en eet dan eerst de banaan maar op die ik eergister bij de Spar gekocht had. In de volgende stad om half twee moet toch wat te vinden zijn maar ho maar ook rien plus van dat alles. Er is wel markt en de handelaren zijn bezig de spullen op
te ruimen, ik kan er bijna niet tussen door met mijn tassen op de fiets. Gelukkig aan de buitenkant van de stad is een klein restaurant met keuken. De dienster helpt me bij het kiezen of ik een grote honger heb of niet. Omdat het zaterdag is hebben ze geen plat de jour, maar het lukt en ik eet bijna een volledige maaltijd, zodat ik er weer tegen kan.
Ik besluit als het vier uur is dat ik dan onderdak zoek. Dat doe ik dan maar m.b.v. GPS en kom bij de B&B die vol zijn en zie dat er ook nog een Formule1 hotel staat. De aardige portier zoekt en vindt nog een afgezegde kamer en dat is genoeg voor mij. Tot zover vandaag en allemaal goede Pinksterdagen toegewenst.

zondag 12 juni Pinkster 100km
Het lijkt mooi weer te worden, het is onbewolkt en er is geen wind als ik om kwart voor negen op de fietst stap. De gewoonte zit er al zo in dat er van uitslapen niks komt en ik ’s avonds na het eten even tv kijk, maar daarbij vaak in slaap val. De dorpjes en steden rondom Paris zijn nog rustig er is een enkele jogger en warempel ik hoor om kwart
over negen een klok luiden en zie mensen naar de kerk gaan. Ik gun mezelf niet de tijd om er mee heen te gaan. Als het later wordt gaat de route langs een beekje en wat bos en komen er telkens meer mensen op de fiets of aan het joggen. De route loopt nu langs en over een oude spoorbaan die ingericht is als recreatie strook met fiets en wandelpad.
Na de Pheriphirie gepasseerd te hebben geeft de Jacobsroute een eenrichtingsweg aan. Hij is ook gemaakt voor de mensen die naar het zuiden rijden en ik rijd de tegengestelde richting. Onderweg zijn er wat winkeltjes open en koop ik twee bananen je weet maar nooit. Nu kan ik niet meer in de verkeerde richting de eenrichtingsweg inrijden en volg een route van de busbaan waar ook fietsers moeten fietsen. Als ik in het centrum kom is het daar barstensvol met toeristen. Gauw even een foto van de Notre Dame genomen tussen veel groepen toeristen. De kerk lijkt me veel kleiner dan die in Orleans maar misschien ben ik de verhoudingen hier ook wel kwijt. Dan maar weer verder langs het kanaal dat van de Seine de stad uitgaat en waarlangs dan aan de ene en dan aan de andere zijde een mooi fietspad gaat. Er zijn nu veel hardlopers dus ik denk dat er een wedstrijd gehouden wordt. Het wordt nu wel tijd om een kopje koffie te drinken het is al bijna één uur. Dan zie ik aan de andere kant een bistro en koop daar twee keer een cappuccino, de keuken is gesloten dus koop ik in een winkeltje dat nog open is twee sandwiches. Verpakt zoals de robotmachine waar Folkert aan werkt die verpakt. Nu fiets ik tot er een bankje is maar dat valt niet mee, totdat er ergens op een muurtje twee mensen zitten en ik erbij ga zitten om mijn boterhammen op te eten. Nu maar verder fietsen, het wordt wat bewolkter, maar echt
regen zal er wel niet komen. Na vieren kies ik het eerste het beste onderkomen waar ik kan slapen. Het is Auberge Fontaine niet goedkoop, maar ja het is zondag en veel hotels en dergelijke zitten al vol. Gelukkig kan de zoon me aan internet helpen en ga straks maar aan tafel voor een zondags menu. Allemaal lekker ite en oant sjen.

maandag 13 juni 2e Pinksterdag 110 km
Het is overal nog rustig en ik heb wat langer geslapen dan andere dagen. Om negen uur ontbeten en zeg maar kwart voor tien pas op de fiets. Na een 15 km kom ik weer een Santiagoganger op de fiets tegen, hij beduidt me om even te stoppen en een praatje te maken. We wisselen wat uit en maken een foto van elkaar. Het is ook een alleengaande man die zijn overuren aan het opmaken is, als hij met een paar jaar met pensioen gaat heeft hij er niets meer aan. Het is iemand uit het Harde en hij moet 1 augustus weer thuis zijn. Zijn afstanden zijn circa 80km per dag. Gisteravond heb ik nog met een stel in het hotel gesproken waren onderweg naar Paris volgens de route van Abrahamse, waarvan ik vorig jaar het eerste gedeelte van Eindhoven naar Dinant gevolgd had. In Compiegne heb ik plate du jour genomen, een omelet met patat en sla en altijd pain en de l’eau er bij.  In Noyon heb ik de kathedraal bekeken een immens ding maar niet meer zo fraai van buiten. Vanmorgen was het redelijk onbewolkt, maar langzamerhand komen er wat meer wolken en wordt het wat drukkend, uiteindelijk begint het tegen vijf uur wat te regenen, maar als
ik in Saint Quentin ben aangekomen is het weer droog en ga op zoek naar een hotel. Dat wordt vandaag een Etap Hotel midden in het centrum van St Quentin. Onderweg kwam ik nog meer fietsers tegen, waarschijnlijk ook onderweg naar Santiago en ik wens hen in buon camino.

dinsdag 14 juni 119 km
Wietske smsde dat ik wel in België aan zou komen en dat is dus ook gelukt om in Doornik aan te komen. Om de kosten niet te hoog op te laten lopen heb ik vandaag gekozen voor een Auberge Jeunesse, dat wil zeggen met meerder mensen op een kamer slapen, maar dan weet je ook weer hoe dat gaat. Vanmorgen ben ik op gewone tijd uit Saint
Quentin vertrokken en het was nog wat bewolkt, maar zoals de meeste dagen breekt de zon ook weer door en dat geeft de burger moed om er tegen aan te gaan. Tegen twaalf uur kwam ik in Cambrai aan om daar even te rusten en wat te eten. Onderweg kwam ik een Santiagoganger aan die te voet ging maar een soort handkar achter zich aan
sleepte met alles erop en eraan. Natuurlijk reed ik weer te snel om er een foto van te maken. ’s Middag nog wel twee andere ontmoetingen een jonge vrouw uit Amsterdam die alleen op weg was en me aangaf dat de Stayokay in Doornik een goed onderdak had. Dus zette ik de vaart er in om nog de 56 km die zij er al op zitten had er bij te doen. Ik had zelf al meer dan 60 km gereden. Nog maar even later is er een supermarkt die zelf tijdens de siesta open is, dus gauw wat bananen en frisdrank kopen. Met dat er een echtpaar op een tandem van Santos aan komt rijden en benieuwd zijn naar mijn ervaringen. Ook zij hadden de tweede Pinksterdag een duur onderkomen moeten nemen, want alle Fransen doen dan wat anders dan thuis zitten of de zaak open te hebben. Zij komen uit Rosendaal en zijn ook gastgezin van vrienden op de fiets, dus als ik daar eens wilde overnachten dan kan het bij hen, maar een naam weet ik niet. Zo kwam ik in de vol met kinderhoofdjes stad aan Tournai en moet de stad verder nog verkennen en wat eten. Dus jullie ook bon soir.

woensdag 15 juni 110 km
Gister heb ik in de Jeugdherberg in Doornik overnacht, maar hun wifi lag er uit er moest eerst iemand van de provider langs komen, zodat ik toen dus geen verslag gemaakt heb. In de stad was wel een internet café maar het wachtwoord klopte niet, terwijl ik het op mijn eigen notebook standaard in heb staan. De volgende keer dus beter onthouden of op papier meenemen. Vanaf Doornik kon ik merken dat ik in Wallonië was, wan het waren hoofdzakelijk betonwegen, soms waren ze wel goed maar het was ook wel opletten geblazen. Rond Doornik heb je eerst veel industrie en dat geeft een rommelige indruk aan de omgeving later werd het wel weer wat glooiender en moest er nog wat klimmetjes
gedaan worden, als afscheid aan het heuvelland. Ook de taalgrens passer je ongemerkt maar het doet wel weer goed aan dat je met Nederlands verstaanbaar kunt maken. De route naar Mechelen verliep  na Lessines langs de Dender een gekanaliseerd riviertje, slingerend door het landschap. In Geraardbergen kon ik een kaart van Michelin kopen om de route te kunnen volgen. Tot Aalst liep het fietspad langs de Dender en vandaar ging het over een oud trambaantje via Opwijk en Londerzeel naar Mechelen. Hier was ik met de Zonnebloem al eens geweest vanuit Zandhoven. De stad is bijzonder mooi en de zon scheen daar nog op de gebouwen zodat ik op het marktplein bij de Pizza Hut gegeten
heb en voor het eerst weer eens een soepje, want dat kennen ze blijkbaar in Frankrijk niet alleen maar grote salades.
Deze keer had ik onderweg geen ontmoetingen alleen maar hand opsteken en verder fietsen.

donderdag 16 juni 160 km
Vanmorgen op tijd opgestapt op de fiets gestapt, het weer lijkt wel redelijk, maar zo nu en dan wel dreigend en dat gebeurt dan ook een wat dunner regentje dat toch flink wordt en dus het echte regenjasje maar aan gedaan. Nog later barst er echt een bui los en sta te schuilen onder een viaduct. Er staat nog een man en we komen met elkaar aan de praat over zijn trainingsprogramma nu hij met pensioen is en met roken gestopt is. Dan wordt het gelukkig wat lichter en hij vertelt dat het vanmiddag wat beter weer zal worden. Zo gaan we weer verder en wissel ik mijn regenjas als die weer is opgedroogd met  mijn body jackje. Vanaf Duffel en Lier gaat het langs de Nete die een getijdenrivier blijkt te zijn. Het gebied ten noorden van het Albertkanaal heet de Antwerpse Kempen en is heel mooi om gebied te fietsen.
Het laatste gedeelte naar de Nederlandse grens gaat over een fietspad langs de Mark die doorloopt tot Breda. Het is nu nog mooi en zonnig weer en ga maar door tot in Raamsdonksveer de lucht donker wordt en er een stortbui komt.
Daar bel ik onze dochter Jits dat het wel na zes uur wordt voordat ik in Utrecht aankom. nu volgt er nog een aardig stuk en na Gorkum langs een breed kanaal, maar in Meerkerk rijdt ik rechtdoor terwijl ik af had moeten slaan en moet zo meer dan vijf km omrijden via Lexmond. Daar komt de brug van Vianen al in ’t zicht en ik heb de wind mee, nu nog
een stuk door Nieuwegein langs de Gein en het Merwede kanaal. Kort na zeven uur kom ik bij Jits en Wouter aan en is deze track ook weer volbracht. Nu maar zien wat mij morgen te wachten staat wat het weer betreft en de keuze waarheen want in één keer naar Blije fietsen is te ver.

vrijdag 17 juni 130 km
Wouter vertrok vanmorgen naar zijn werk en met Jits heb ik de kinderen naar de kindercrèche gebracht. Jits is vandaar naar haar werk gefietst en ik heb de kinderwagen weer in hun huis neer gezet. De spullen weer ingepakt en op de fiets gedaan en zo richting Meppel gereden. De lucht is aardig schoon en zo nu en dan schijnt de zon.
Het is een mooie route via Bunnik en om Zeist naar Soesterberg en zelfs nog een klimmetje van 30 m hoog. Dan langs het spoor naar Amersfoort en voor mijn gevoel is dat toch een zeer grote stad, want voordat je de open ruimte van het Eemland weer ziet zit je al haast in Bunschoten. Ik kies voor de oostelijke kant van het Veluwemeer daar vang ik de meeste wind want die zit geheel achter mij en zo kom ik tegen twaalf uur in Harderwijk aan.
Dan ga ik naar de andere zijde van het Veluwemeer tot Kampen en het gaat allemaal goed voor de wind. In Kampen loop ik maar even door de winkelstraat, want ik heb zin in een ijsje. Dan via IJsselmuiden naar Hasselt en dat geeft mij de gelegenheid om mijn gewenste stempel van de camino te halen. De kerk is dicht maar er speelt wel iemand op
het orgel, ik mag even een blik naar binnen werpen. Wat een kolossale kerk en veel zitplaatsen zouden die zondags allemaal bezet zijn? De man die ik vraag weet het niet, hij is een van de organisten die er nu even op het orgel mogen spelen. Het stempel krijg ik bij het postagentschap en er staat een rij van zeven mensen voor de balie, maar de juffrouw van de winkel waar het agentschap in zit wil mij wel helpen. Zo kan ik met een gerust hart verder fietsen naar Meppel. Als ik bij het huis van mijn nicht Hennie aan kom is er nog niemand thuis, misschien bij Ria dan?
Die zijn ook niet thuis maar als ik terug ga blijkt Frans wel thuis en ontvangt me hartelijk. we maken er een gezellige avond van met ophalen van herinneringen. Tot zover vandaag, wel te rusten oh nee ze heten Weltevreden en dat ben ik ook.

zaterdag 18 juni 100 km
Het is regenachtig weer, maar Hennie en Frans willen wel een stukje mee rijden naar Steenwijk op hun nieuwe Santos fietsen. We groeten tante Akke nog, maar zij is nog niet aangekleed en we wuiven naar haar. Frans heeft de vaart erin en Hennie moet wel eens zeggen het mag ook wel een tikje rustiger. In Steenwijk nemen we afscheid van elkaar en ga ik aan het laatste stuk naar Blije beginnen. Zo nu en dan regent het aardig en is er een straffe wind.
Ik gun me niet eerder dan twaalf uur tijd voor een bakje koffie als ik Akkrum ben en bel Wiets hoe laat ik denk in Blije aan te komen. In Heerenveen verrijd ik me wat en ga dan via Terbant. Dan zijn er ook stukjes bij van tegen de wind in fietsen en dat is even hard trappen. Voor Leeuwarden krijg ik nog een flinke regenbui en blijf maar door fietsen
want nat ben ik al en in de wind droogt het straks wel weer. Het laatste gedeelte na Leeuwarden langs de Dokkumer Ee gaat in sneltreinvaart en zo kom ik tegen drie uur op het eindpunt van de track aan op de Voorstraat. Na drie weken weer thuis, maar waar zijn de dagen gebleven nu alles voorbij is.

groeten Ellert