Hieronder zal ik dagelijks proberen mijn verslag te doen van mijn vorderingen en wat er verder bij de fietstocht voorvalt.
oant moarn. Ellert. (Soms zijn de verslagen van de dag ervoor een beetje aangevuld of aangepast.)
Er komt denk nog wel een vervolg op mijn fietstocht langs de Hanzeroute.
Dat zal zijn van woensdag 28 augustus dan hoop ik nog van Bremen naar Hameln en daar de route weer op te pakken tot Paderborn en van daar langs de Lippe de Römerroute of de route naar Praag terug te nemen tot Milligen en dan langs de Ijssel terug naar Fryslân.
Donderdag 5 sept 100 km van Raalte naar Drachten.
De tocht is weer volbracht en ik zit weer thuis om dit verhaal te schrijven. Vanmorgen met een gunstig windje van Raalte Richting Dalfsen gereden. Voor Nieuwleusen moest ik de route wijzigen want de weg was geheel afgesloten voor een of ander leggen van een buizenstelsel. Geen probleem dacht ik want ik kom wel weer op mijn geplande route terecht en dat was ook zo alleen de paden bij Staphorst blijken zandwegen te zijn die haast niet te fietsen zijn en dus de route maar wat aangepast. In Meppel heb ik wat familie opgezocht en die waren thuis dus kon er even gebabbeld worden over ieders ervaringen, van fiets naar zeiltocht en backpakkers gebeuren in Cambodja. Om niet te laat in Drachten aan te komen kon ik niet al te lang blijven en stapte om half twee op de fiets voor de laatste 55 km, dat lukte om tegen kwart voor vijf in Drachten te zijn bij de dochter waar Wietske later kwam om tenslotte met de auto en de fiets achterop weer naar huis te gaan. OOk deze keer heb ik verder geen ongemakken of materiaal pecht gehad, dus weer een geslaagde fietstrektocht met alleen in Paderborn afgelopen zaterdag wat regen en vandaag de warmste septemberdag in decennia. Groeten van Ellert, tot volgend jaar naar met het Fietserspad naar de Vehnbahn en de groene Valleien route en de Noordzee route.
Woensdag 4 sept 100 km van Elten naar Raalte.
Na een goed ontbijt ben ik op de fiets gestapt en de route weer opgezocht, dus van Elten naar Lobith gereden en daar bij Tolkamer langs de Rijn gefietst. Ik kwam ook bij het punt waar het voet/fietsveer naar Milligen gaat en ik vorig jaar ben overgestoken richting Limburg. Het weer was uitstekend en het fietspad op de dijk langs de Rijn en het Pannerdensekanaal heel mooi tot Arnhem. Dan gaat de Nederlandse Hanzeroute verder langs de IJssel, ook weer op de dijk, maar het water is haast niet te zien van wege de lage waterstand wel zie ik de schepen varen. Op de dijk bij Doesburg na 45 km maar gerust en kontakt gezocht met Marijke of ik bij hen in Raalte kon overnachten en dat was ok. Nu kon ik Wietske ook bellen dat ik weer in Nederland was en morgen hoop ik naar Drachten te fietsen waar ze me mogelijk op kan pikken en dat lijkt wel te lukken. Dus nog één dag fietsen en dan is de lekkere koek weer op. Het was trouwens aardig druk op de fietspaden met dit mooie weer en ieder kon genieten van het mooie uitzicht bij de rivieren. Na Doesburg wilde ik een kortere doorsteek maken maar miste de afslag maar dat was niet erg want die extra slinger was wel wel de moeite waard. Alleen ging het het in Eefde een beetje mis omdat ik dacht het spoor niet over te moeten maar had de verkeerde spoorlijn te pakken. Dus maar een stukje terug fietsen en de Navigatie aanzetten richting Raalte en dat werkte goed want ik had deze rit niet in de GPS staan en dat werkte niet met de computer om het over te zetten. Nog een zonnige zomeravond toegewenst aan allen.
Dinsdag 3 september 100 km van Dorsten naar Elten
hier kon ik in Elten terecht bij een adres van Vrienden op de fiets dat ik gister nog met moeite door de slechte verbinding heb kunnen vinden en opschrijven. Eerst dacht ik tot Emmerich te gaan, maar daar was niks geschikts te vinden. Wel hebben ze daar een mooie Rijnpromenade met voldoende restaurants en waar ik veel Nederlands hoor spreken. Ook de gastvrienden zijn Nederlanders dus hoef ik geen Duits meer te spreken alleen als ik straks naar het centrum ga om te eten, maar ze verstaan hier ook wel Nederlands, heb ik bij het vragen naar de weg waar ik moest zijn gemerkt. De tocht van vandaag was afwisselend door bos en bouwland met wat kleine hoogteverschillen. Ben dus maar in één keer door gefietst naar Wesel 45 km en bij een gelegenheid aan de Rhein koffie gedronken. De stad Wesel was het bezichtigen niet waard, vanwege de bombardementen in de oorlog en lag eigenlijk ook niet aan de Rhein. Verderop de stad Rees was wel aardig, want dat is oorspronkelijk een Niederländische vesting met aan de overkant een schans. Daarna maar weer verder naar Emmerich en langs de promenade de VVV die niet veel te bieden had en dus maar doorgetuft naar Elten.
Maandag 2 september 110 km van Hamm naar Dorsten
Deze dag begon met wat tegenslagen want ik kon mijn fietstsleuteltje niet vinden en wist niet waar ik het gelaten had. De fiets had ik in de hal van het appartementenhuis gezet omdat de beheerder maandag een Ruhetag had en hij voor mij niet de biergarten apart wilde openen. Gisteravond ben ik nog even naar de stad gereden, maar realiseerde mij niet dat het sleuteltje nog in de lange broek zat, daar kwam ik na wat langer zoeken gelukkig achter en kon zo op weg gaan. Ik schrijf dit nu voor de tweede keer want de verbinding gaf een error aan. De kamer was zonder Frühstück en ik kon bij een Backerei wel een broodje eten, maar de Backerei was nog dicht en de ander kon ik niet vinden, dus maar op weg gegaan en in Werne heb ik koffie gedronken. Het was vandaag een koude en een bewolkte dag, de mobiel gaf aan van een gevoelstemperatuur van tien graden. In Werne was ik eerst de verkeerde kant uigereden omdat ik de slinger om de stad Lüne niet wilde maken. Na wat overtollige kilometers toch weer op het goed spoor gekomen en geholpen door een vriendelijke Duitser. Er kwamen nog wat lichte klimmetjes en Paul Wannet schrijft voor de fietsers die de andere kant opgaan de eerste kennismaking met hoogteverschillen tot 100 m. Werne was wel een aardig stadje en ik verbaas me er steeds weer over wat een winkelcentra er in dit soort stadjes zijn, zoals verop in de tocht het stadje Haltern am See. De route naar Haltern ging langs het kanaal Wesel, Datteln, Hamm en daar had ik de harde wind flink tegen. Het was nog maar drie uur en dacht ik kan nog wel wat verder fietsen tot ik onderweg wat tegenkom. Dat was ook het geval een pension met toebehoren, maar op Sonntag en Montag Ruhetag, dus maar verder fietsen en de JHB op de GPS intikken die ver uit de route bleek te liggen, maar een mens wil onderdak. Kom ik er eindelijk aan is er geen mens te bekennen. Gelukkig was er nog iemand die onderdak zocht en eens bij de woning aanbelde en zodoende konden wij beiden elk een eigen kamer krijgen want we zijn de enige gasten. Nu naar Wulfen fietsen om wat te eten.
Zondag 1 september 90 km van Paderborn naar Hamm
De lucht is aardig bewolkt en het is kil als ik op de fiets stap en moet iets met lange mouwen aantrekken. Het was een goed, netjes en niet te duur hotel dat niet in het route boekje vermeld stond, maar dat wil ik wel doorgeven voor de route naar Praag, waarvan ik vorig jaar een gedeelte gebruikt heb om te fietsen. Zoals ik gister al zei is het een vlak gedeelte na Paderborn en pas halverwege is er weer wat golving in het landschap en kun je weer wat verder om je heen zien, zoals het Teutenburgerwald en in het zuiden de uitlopers van het Sauerland. Het is vandaag het minst interessante gedeelte alleen de stad Lippstadt was mooi om te zien en er even een stop te maken en wat te gebruiken. Het is vandaag zondag en ik werd gewekt door klokgebeier zodat ik wel bepaald werd bij de kerkgang. Dan heb je ook weer wat om over na te denken wat het leven dan eigenlijk is en ons geeft. In Duitsland is het verder heel rustig op zondagmorgen pas tegen twaalf uur komt er wat meer verkeer op de weg. Het leek me mooi om in Hamm te overnachten, maar dat viel nog niet mee, want de JHB is zondag ’s middags niet open en het hotel waar ik naar belde had geen kamers meer. Dan maar wat anders proberen en dat lukte bij een appartementen verhuur annex biergarten en cafe. Nu eerst maar wat eten en dan verder zien wat te doen. Hier bij het Medaillon restaurant heb ik maar medaillons gegeten, weer war anders dan Schnitzel. Daarna ben ik nog even naar de stad gefietst en kwam langs het kurpark en hotel met mooie bloemenperken. In de stad was het rustig en begon het koud te worden en donker, dan maar weer terug en mijn bed opzoeken. Meestal puzzel ik eerst nog even voor ik ga slapen, maar allemaal een goede nacht toegewenst.
Zaterdag 31 augustus 65 van Lemgo naar Paderborn
Bij vertrek was het nog best redelijk weer, maar wel bewolkt alhoewel ik tussendoor de zon ook nog wel gezien heb. Nu was het niet erg dat het bewokt was omdat er veel klimwerk in de route zat tot 366 m op 20 km voor Paderborn. Daar meende ik al een drupje te voelen maar kwam later tot uitbarsting op 10 km voor de stad. Daar heb ik maar enige tijd geschuild bij een bloemisterij die trouwens al gesloten was maar wel een groot afdak voor de winkel had. Het plenste bij tijden flink en ik had het uitzicht op een begraafplaats waar de mensen op hun vrije zaterdagmiddag heen gaan om bloemen op de graven van hun geliefden te brengen. Het meest indrukwekkende onderweg was de Extersteine een bijzondere rotsformatie die vroeger als heilige plaats vereerd werd en een toeristische attractie is. De route ging verder helemaal door het bos en dan tref je weinig gelegenheid om wat te nuttigen. Wel was het een mooie route met in het begin prachtige uitzichten en dan denk je daar doe ik het toch maar voor. Nu ga ik maar eerst even een kijkje in de stad nemen. Ik was al eerder in Paderborn met Wiets, maar had nu de tijd om de stad goed te bekijken. Er is een geweldig winkel arsenaal en veel winkelend publiek met allemaal plastic tassen aan de hand, dat ik denk dat men zijn herfstinkopen gedaan heeft. Na sluitingstijd om zes uur heb ik een gelegenheid gezocht om een cordon bleu met patat en salat bijlagen te nuttigen. Trouwens het regende nog wel steed zodat ik maar lopend naar de stad gegaan was en bij terugkeer het droog werd. Goede nacht allemaal, slaap lekker het zal met mij ook best wel weer lukken.
Vrijdag 30 augustus 100 km van Porta via Hameln naar Lemgo.
Vanmorgen begon de dag wat fris en heiig maar langzamerhand werd het al wat aangenamer en warmer. Hemelsbreed liggen Porta en Lemgo denk maar 30 km uit elkaar, maar ik heb de Weserroute gevolgd en dat was eerst een mooi geasfalteerd fietspad dicht bij de rivier. Maar in Vlotho moesten we wat omhoog en kwam de eerste klim van 60m naar 190 m omdat de rivier daar te weinig ruimte laat voor een pad hij loopt vlak tegen de bergen aan en dat is dan ook een gedeelte van de Porta Westfalica. Vandaag waren er ook weer fietsers die stroomafwaarts gingen maar minder druk dan gisteren. Ik gunde mij geen tijd om Rinteln in te gaan en om Hessisch Oldendorf te bekijken, maar ben na een rustpauze door gefietst naar Hameln en daar bij de Backerij van de REWE wat koffie gedronken en wat lekkers gegeten en bij de Aldi in fles drinken, want het werd toch wel warm. Toen kwam de grote uitdaging eerst een klim naar 260 m en een afdaling met een prachtich uitzicht. Paul Wannet geeft ook alternatieve routes voor de grintpaden maar dan ga je wel langs wat drukkere wegen en moet je ook klimmen. Omdat ik in Hameln geen ijs gegeten had heb ik dat in Extertal gedaan, want er kwam nog een klim naar 360 m . Ook het laatste stukje ben ik langs de Bundestrasse gefietst, maar ook daar zat nog een lekkere klim in, totdat je in Lemgo aankomt en door de winkelstraat wandelt. Wat een prachtige gebouwen hebben ze hier nog, maar de VVV was al gesloten het was na vijf uur. Dan maar GPS laten zoeken naar logies en zo ben ik in een niet te duur hotelletje terecht gekomen en ga nu de stad in om te eten. in de stad was wat gezellige drukte want er werd een hardloopwedstrijd gehouden en waren veel terras tafeltjes gereserveerd, maar ik kon nog binnen terecht voor een lekker glas wijn en een gemichtes grillteller. genietend van het goede weer en de mooie stad heb ik me teruste begeven, waar ik elk kwartier door een klokketoren bij de tijd gehouden werd, maar ondanks dat toch goed heb geslapen. oant sjen.
Donderdag 29 augustus 117 km van Verden naar Porta
Gister kon ik in Minden geen onderdak vinden met WLAN (wifi) en ben toen doorgereden tot Porta waar op een bord een Wirtshaus met bed stond aangegevn dus die mogelijk heid maar genomen ook zonder WLAN om te overnachten. Het Wirtshaus was tegen het bedrijventerrein gelegen waar ook een zeer groot koopcentrum zat met Mediamarkt en andere grote zaken en een overdekt winkelcentrum. De ramen van de Tweepersoonskamer stonden open en het was een zeer druk verkeer daarlangs, maar na sluiting om acht uur werd het gelukkig alwat rustiger met het verkeer.
De route van Verden langs de Weser was zeer afwisselend omdat de Weser ook grote slingers maakt maar die zijn voor de scheepvaart verkort met kanalen en schutsluizen. Over het algemeen was het een redelijk vlakke route maar zo hier en dara waren er wat verhogingen in het landschap en na Nienburg waar ik koffie gedronken heb kon je in de verte de eerste contouren van het gebergte zien. WEl was het druk op de route met fietsers maar dan hoofdzakelijk in noordelijke richting. Om de kilometer kwam er wel een groepje Weserfietsers langs en we groeten elkaar dan. De Duitsers fietsen de rivieren hoofdzakelijk stroomafwaarts en zo zijn hun reisgidsen ook aangegeven alleen die van het Altmühltal gaat de route omhoog van Kinding naar Rothenburg ob de Tauber. omdat die niet snel stijgend is denk ik. Na een pittige tocht heb ik een schnitzel gegeten en wat in het koopcentrum gewandeld en tv gekeken.
Woensdag 28 augustus 50 km van Bremen naar Verden
Hier is dan het vervolg op mijn fietstocht. Vanmorgen ben ik in Buitenpost opgestapt om kwart voor tien en toen via Groningen en Leer met de trein naar Bremen gegaan waar ik goed één uur aankwam en rustig door de stad heb gewandeld. In de trein werd ik door een mevrouw al aangesproken wat ik van plan was en in Bremen zeiden twee dames zeker de Weser Radweg fietsen en dat klopt maar dit keer maar tot Hameln. Van Beverungen heb ik vorig jaar gedaan tot Bayreuth langs de Weser. Het was vandaag goed weer en niet te veel wind die uit het oosten kwam dus meer zijwind dan tegen, langs de riviervlakte. Toen ik Bremen uit reed kreeg ik weer het echte fietsgevoel over me en dus ben ik weer helemaal in goede doen. In Verden kwam ik langs de VVV en het was toch noch wel even zoeken om een goed adres voor de overnachting te vinden. Ik zit bij Privatpension Elga in de buitenwijk van de stad en ga zo dadelijk de stad in om te eten. Er blijken hier in de stad alleen maar Italianen en Turkse eethuisjes te zijn dus heb ik maar voor een pizza gekozen, nadat ik eerst een rondwandeling door de stad gemaakt had. Er staat een zeer indrukwekkende Dom met onafgebouwde toren in de stad en verder heeft het een aardig centrum met mooie gebouwen en kerken. De pensionhouders zijn twee alleraardigste oude mensen die zelf in de keuken zitten als de gasten hun ontbijt nuttigen in hun rijtjeswoning, waar ik op de tweede verdieping sliep op een tweepersoonskamer die gauw aangepast was voor één persoon en de handdoeken ook nog aangepast moesten worden in de kleuren van het beddegoed. Na een goede nachtrust en een eenvoudig ontbijt stap ik zo weer op de fiets en het weer ziet er nog goed uit.
Donderdag 20 juni een belangrijke dag?
Gister was dat in ieder geval, want toen ik naar de Altstad van Hameln liep en even op een bankje in de schaduw zat kwam de zeeuw Max voorbij rijden, hij had een flinke tocht van 93 km in de hitte gemaakt en was op weg naar de DJH. Zo kwamen we bij elkaar op kamer te liggen en hebben ’s avonds bij het licht van het weerlichten nog heel wat met elkaar kunnen praten hoe het hem vergaan was na Berlin waar elkaar loslieten. Hij zei me later nog een keer gezien te hebben en geroepen maar dat had ik niet herkend. Ook hij was met de trein van Burg naar Magdeburg over de Elbe gegaan, maar had in Potsdam geen DJH maar wel een ander onderkomen gevonden.
Nadat ik Hameln mijn laatste Schnitzel gegeten had en nog geld wilde pinnen liep de arts Maarten de Vocht uit Finland weer tegen het lijf en hebben we op een terrasje nog wat aan elkaar kunnen vertellen. Hij had een goedkoop hotelletje gevonden om te overnachten. Dat het lijkt wel op een roman waar iedereen elkaar weer treft. De wamte zit nog in de gebouwen en buiten schijnt de zon weer volop dat het zal wel weer een mooie dag worden. Zometeen ga ik naar de stad om Bert en Liesbeth te ontmoeten en wacht daarna of Bauke mij op komt halen. Ik had trouwens ook wel door willen fietsen, maar dat moet dan maar een andere keer.
Woensdag 19 juni van Hillesheim naar Hameln 60 km
Het is ook vandaag weer heet boven de 30 graden, dan is het goed dat ik geen lange tocht gepland heb. De DJH was al gereserveerd dus daar had ik geen zorgen over. Eerst dacht ik vanmorgen dat het weer al om zou slaan want er waren hier en daar al wolken, maar die zijn toch weer opgelost of weggedreven. Ik kon al vroeg ontbijten in de DJH dat ik was om half negen al richting Hildesheim om toch de prachtige gebouwen op de Alter Markt te bekijken want die had ik gister gemist. Wat de kerkgebouwen betreft die zijn na de oorlog weer helemaal opgebouwd in de oude stijl dan is het eigenlijk een beetje nep net zoals het Raadhuis in Magdeburg. Er zat vandaag wel een klim in naar 214 m maar die was aardig langzaam en door het bos wel met onverharde paden. Het laatste stukje over asfalt en dan heerlijk naar beneden suizen, zonde eigenlijk van al dat klimwerk. In Cöppenbrúgge even koffie gedronken en dan denk je het klimwerk gehad te hebben en dan staat er in het boekje “en even stevig klimmen” nou ja dan kun je ook weer snel naar beneden. Onderweg kwam ik nog langs het kasteel Marienburg maar kon er geen mooie foto van maken vanwege het warme dampige weer. In Hameln heb ik mijzelf maar getracteerd op een aarbeicoupe ijs zoals ik ook vorig jaar in Bayreuth gedaan had. De DJH staat aan de noordzijde van de stad aan de Weser en kijk vanuit de kamer op het steeds maar stromende water. Er komen steeds meer fietsers binnen die het ook voor gezien houden met dit warme weer. Hartelijk groeten van Ellert en bedankt voor jullie belangstelling.
Dinsdag 18 juni van Braunsweich naar Hildesheim 65 km
Geen lange tocht gemaakt maar met een temperatuur midden op de dag van 32 graden dacht ik toch maar in de DJH in Hildesheim te blijven overnachten en niet verder te gaan. Mijn Jeugdherbergkaart heb ik Haldensleben laten liggen omdat er niemand bij de receptie zat. De hostes hier, wilde daar wel even heen bellen en dat klopte wel, ze zullen hem naar huis sturen. De hostes vroeg of ik morgen nog verder ging en heeft meteen maar een reservering in Hameln voor me gemaakt met het bericht dat de kaart er nog in Haldensleben was. Verder heb ik vandaag weinig bijzonderheden mee gemaakt, wel was het landschap heel mooi, maar richting Salzgitter heel veel industrie en windmolen parken. Vanaf Holle een zeer glooiend en ten zuiden van de route een heuvelig landschap. Toen ik gister naar Wolfenbuttel reed kon ik de bergen van de Harz in de verte zien.
Omdat de DJH boven op een berg ligt buiten de stad heb ik besloten met die hitte hier maar te blijven met het eten, dat betekent vandaag geen warme maaltijd weer, maar daar wordt ik niet minder van. Gelukkig is hier de w-lan van Albigo en daar had ik nog wat tegoed van staan op mijn kaart. Oant sjen.
Maandag 17 juni van Haldensleben via Helmstedt en Wolfensbuttel naar Braunsweich 95 km.
Ben in Braunsweich aangekomen en via de GPS een onderdak gezocht en bovenaan stond het CVJM hotel Gästehaus en daar kon ik nog terecht. Vanmorgen dus eerst met de Nederlandse Fin gegeten en wat gesproken, hij moest nog met zijn finse fiets naar de fietsenmaker want er mankeerde wat aan zijn versnelling, dat komt vaker voor bij derailleurs. Hij vond mijn uitrusting er professioneel uitzien, maar hij gebruikte zelf nog geen GPS dus het boekje in de hand en punt voor punt volgen. Ook had hij geen overzichtskaart om als van de route af moet wijken wat moet je dan nemen. Hij was wel over de kunnen fietsen op een strook langs de snelweg. Dan blijkt dat er meer zijn die moeite met klimmen hebben, maar vandaag ging het goed. we moesten wel van 50m naar 322 m klimmen maar als het wat vlakker gaat kun je het langer volhouden. De zon scheen en de weg was goed dat je kunt genieten van de dingen om je heen. Vanmorgen eerst al een eekhoorntje dat de weg over stak en later nog eens eentje. Een ree die voor me wegschrok en door het graanveld wegholde. Verder heb ik weinig dieren gezien wel dode zoals een slang en een dode vos op de weg. Maar er zijn ook veel vogels die volop fluiten en tjilpen en een arend die boven de velden zweeft. De steden Helmstedt en Wolfensbuttel zijn de moeite waard om te zien en er even halt te houden, alhoewel je ook wel op tijd weer een onderdak wilt vinden en dat is dus gelukt, nu nog zien wat ik vanavond zal eten. Gister ben ik bij Thai geweest maarwilde niet iets pittigs en heb gekozen voor een grote schotel nasi goreng. Eet smakelijk allemaal.
Zondag 16 juni van Jerichow via Magdeburg naar Haldensleben 80 km en 20 km met de trein.
Het was zondagmorgen geen Ruhetag in Jerichow de helies vlogen nog af en aan omdat de dijk nog niet helemaal gedicht was, zodat Fisbeck weer droge voeten kon krijgen. Heel vriendelijk pensionhoudster gaf me haar computer te gebruiken want de code van de w-lan kon ik niet goed krijgen. Van daar naar Tangermünde kon niet dus dan Tangermünde Stendal maar laten liggen en proberen in Magdeburg te komen. Tot Burg ging dat wel maar daar stonden de plaatsen waar ik heen wilde nog afgeplakt hohes Wasser. Dus dan maar vanuit Burg met de trein naar Magdeburg Hbh. Over de Elbe reed de trein heel voorzichtig en ik den dat we minder dan tien meter boven het water reden. In Magdeburg was weinig te beleven een wat sfeerloze stad door de grote flatgebouwen en geen intiem stadgedeelte. Lange recht brede wegen dat ik ben maar gauw door gereden naar Haldensleben om de DJH te zoeken. Om zes uur ging hij open voor mensen die zich niet aangemeld hadden dus moest ik nog een half uur wachten. Het had ook veel langer kunnen zijn als het pad langs het Mittellandkanaal niet zo beroerd was en deels vanwege de nieuw aangelegde bruggen nog los zand zonder verharding. Dan maar een alternatief zoeken en wat omwegen maken, maar uiteindelijk gelukte het allemaal. Een spiksplinter nieuwe DJH en kreeg een twee persoonskamer alleen met douche ne wc op kamer voor een paar centen. Dat ik heb goed geslapen en vanmorgen bleek er nog een Nederlander te zijn die woont in Finland als arts en met vliegtuig naar Berlin is gegaan om van daaruit de route te fietsen en zijn familie en bekenden in Nederland te bezoeken.
Zaterdag 15 juni van Potsdam naar Jerichow 100 km
Niet direct bewust dat het zaterdag is en dat de Duitsers Samstabend veelal thuis zitten en de zaken gesloten zijn, in elk geval hier in Jerichow een toepasselijke naam voor deze dag, want hier is het klooster Jericho in de baksteengothiek als enige over gebleven. Het water van de Alte Elbe staat hier haast tot aan je voeten en het is allemaal drukte omdat ze proberen met helicopters en grote balen zand een dijk die hier bij Fisbeck is doorgebroken weer te dichten. De internet ontvangst is hier erg zwak maar ik mocht achter de computer van het pension zitten en kreeg er op verzoek wat koffie bij. In de winkel die nog open was heb ik wat kuchen gehaald en zo zonder een warme hap zal ik het wel tot morgen volhouden. Wel zal het dan puzzelen worden hoe ik aan de andere kant van de Elbe kom. Volgens de pensionhoudster kan dat alleen met de trein naar Maagdenburg. Noodgedwongen zal ik dan Tangermunde en Stendal overslaan, maar ja je kunt ook niet alles willen bezien.Vanmorgen was ik mooi voor negen uur vertrokken vanuit Potsdam waar ik bij Önkel Emil goed geslapen had en een ontbijt van de heer des huizes kreeg en bij navraag was er ook nog wel een bekertje yoghert. De paden waren deze dag niet zo slecht maar op een gegeven moment reed er een landbouwvoertuig voor mij en die maakte het pad aardig rul. Toen ik er de balen van kreeg ging hij rechtdoor en kon ik naar links afslaan. In Brandenburg a/d Havel was het Havelfeesten dat de hele stad was een kermis dat ik ben er maar rustig doorheen gelopen en even op een terrasje gezeten. Onderweg bedacht ik dat ik deel 3 van de route in GPS van Brandenburg en verder niet op het aparaat gezet had. Dus dat heb ik daar op het terras even gedaan en kon ik de route weer verder vervolgen met behulp van het aparaat. Het zijn daar allemaal meren in de omgeving van Brandenburg met goede fietspaden erom heen. Op goed geluk ben ik maar naar Jerichow gereden en bij het klooster komende was er vlakbij een Pension am Kloster die weinig bezetting had en waar ik nu achter hun computer zit. Fotos van de watervloed komen later wel en het facebook bericht. Oant moarn.
Vrijdag 14 juni van Erkner naar Potsdam 90 km
Deze dag zou ik rustig aan doen om wat tijd in Berlijn en Potsdam te nemen om wat van de steden te zien. Vanaf Erkner gaat de route langs de Spree die niet altijd te zien is maar soms ook breed door meren gaat en de route somss van de een naar de andere kant gaat. Steeds eigenlijk door de stad maar ook door bossen en parken. Bij het omhoog rijden om over een brug zag ik voor mij ook een fietser rijden en probeerde hem later in te halen. Het bleek een zeeuw te zijn ook een vlagje van Zeeland op de fiets en ook bezig de Hanzeroute te rijden. Max van Meeuwen had wel de slinger via Frankfort a/d Oder gereden en ging nu ook via de R1 naar Berlijn. Net als ik al vier jaar bezig met fietsroutes te rijden, naar Santiago de Compostello, Rome en Boedapest en nu dus de Hanzeroute. Bij een pontje om over de Spree te komen moesten we even wachten en konden we nog wat informatie aan elkaar uitwisselen. Hij had mijn site als voorbereiding op de Hanzeroute wel gezien om van ervaringen van anderen kennis te nemen. Hij had ook de meeste moeite met de stijgingen die overwonnen moesten worden. Hij fietste het liefst alleen en zo namen we voor Berlijn afscheid met te zeggen dat we elkaar in de JDH te Potsdam misschien zouden treffen, maar dat werd het dus niet want die was niet opengesteld voor trekkers. In Berlijn heb ik wat rondgekeken maar de stad ligt nog zo overhoop door bouwactiviteiten voor restauratie en aanleg metro dat je niet een mooi gezicht op de gebouwen kunt hebben. Dan maar verder naar Potsdam met onderweg een paar pittige klimmetjes. Potsdam de hoofdstad van Bundesland Brandenburg is een zeer mooie stad met het Hollandse Vierteil en het park Sans Souri. Dan op zoek naar de DJH maar niemand weet waar die is. Via de GPS een bett en Bike adres opgezocht door vier km rond te rijden. Geen plaats meer en ook ander adressen levert niets op dan maar verder zien, tot je Landhaus “Onkel Emil” tegenkomt en onderdak vind met internet. Alles weer voor elkaar en nog lekker gegeten ook Eisbein, ik wist niet wat het was maar vlees met zuurkool en een groot bot met vlees smaakte goed. Dan nu maar verder voorbereiden op de tocht, want ik weet niet hoe het er bij Maagdenburg zal gaan omdat de Elbe alles onder water gezet heeft. Op de tv zie ik naar allerlei programmas over de Flut. Slaap lekker allemaal.
Donderdag 13 juni van Oderberg naar Erkner 90 km
Het is al weer een dag later als ik dit opschrijf, want het was moeilijk om in Erkner onderdak te krijgen. De Information zat in het Rathaus, maar de receptioniste was niet gewoon om de mensen daarbij te helpen door naar een adres te bellen, dat was niet haar taak. Na twee keer een adres bellen had ze het wel gezien. Toen zei ze dat de dag ervoor ook nog iemand uiteindelijk onderdak gekregen had en ik vroeg waar dat was en dat adres heeft ze nog gebeld en kon ik terecht. Het was meer een soort vrienden op de fiets adres goedkoop en zeer eenvoudig maar ik heb goed geslapen. ’s Nachts begon het wat meer te waaien en te regenen en af te koelen, na een dag pittig fietsen. Van Oderberg naar Buckow was een ruige route door het bos met mulle zandwegen en onbegaanbare paden. Ik denk dat Michael Wannet er alleen met mountainbike zonder bagage gereden heeft. Hij had wel een alternatief aangegeven maar dat het zo slecht zou zijn had ik niet verwacht. Op een gegeven moment ben ik dan wel een stuk van de route afgeweken en was het aardig zat. Gelukkig had ik wel mijn GPS zodat ik in elk geval wist welke richting ik uit moest. Je moet op zulke momenten meer letten op het pad dan dat je van de omgeving wat kunt zien. Nou ja de bomen lijken overal hetzelfde in een bos of het nu loofbomen of naaldbomen zijn, gelukkig hoef ik niet bang te zijn voor wilde dieren. Vanaf Buckow gaat de Radweg R1 dwars door Duitsland via Berlin naar Usedom. Het is een goed aangegeven fietspad breed en geasfalteerd. Zo kon ik ’s middags toch nog redelijk om vijf uur in Erkner aankomen en een onderkomen zoeken.
Woensdag 12 juni van Strasburg naar Oderberg 110 km
Het was vandaag een mooie dag om te fietsen de wind was wel wat tegen maar de heuveltjes die beklommen moesten worden waren zwaarder. Gelukkig vandaag veel minder slechte wegen er waren er natuurlijk wel, de zand en keienpaden en de slechte asfaltwegen die het klimmen er niet lichter op maken. De eerste stop had in Prenzlau en wilde de route langs het meer volgen, maar er was Landesgartenschau en kon daar wel door fietsen maar dan moest ik een dagkaart nemen. Dat heb ik niet gedaan maar had daardoor wel moeite om weer op het goede pad te komen, dat lukte eerst een doodlopende weg tot het spoor waar geen overweg was en toen kreeg ik een heel eind echt keienweg zonder zandstrook ernaast. Van dat meer heb ik dus niet veel gezien en van het andere ook niet omdat er huizen en bos was zodat je water niet kon zien. Wel kwam ik later bij een meertje met een badstrand waar mensen en fietsers lagen uit te rusten. Daar ik eigenlijk wel langs de Oder wilde fietsen gunde ik me niet de tijd om even lekker aan het strandje uit te rusten. Later was er weer zo’n verleiding van een ligweide met water. Gelukkig was er op een gegeven moment een rustplaats voor Radfahrer waar je kon zitten en wat kopen. De vrouw had het drinken in de koelkast dus heb daar wat gekocht en gelijk opgedronken. Verder zijn er vandaag geen bijzonderheden gebeurd en trapte ik aardig door zonder last te hebben van de zitbonkjes.
Dinsdag 11 juni van Lassan naar Strasburg (Um) 90 km
Hemelsbreed was ik amper 15 km van Anklam verwijderd, maar de route leidde me wat om zodat ik meer dan 20 km moest rijden om daar aan te komen. Het stadje heeft niet veel meer te bieden want de oude gebouwen zijn verdwenen en alleen de kerkgbouwen in Baksteengothiek staan er nog. Dan maar verder langs het grootste bosmoeras van Duitsland. Het gebied lijkt wel wat op de Weerribben met water en riet en kale bomen in het water zo gekomen door een hevige storm die het water opstuwde. Dat vond het echtpaar uit Leeuwarden ook en zij spraken mij aan toen ik uit het café kwam om zwarte koffie te drinken, waar een Fries vlagje al niet goed voor is. Zij hadden er zelf ook een op de fiets maar dat had ik bij het voorbijgaan niet opgemerkt. Zij fietsen van Starlsund naar Dresden om vandaar met de trein terug te gaan als die rijdt, want bij Maagdenburg kunnen de treinen nog niet rijden vanwege de hoge waterstand van de Elbe. Toen kwam er een lang en lastig stuk door het bos en dan is een GPS toch een uitkomst anders heb je steeds het idee dat je verkeerd rijdt. De Friezen hadden trouwens ook een GPS op de fiets maar hielden het boekje er toch nauwgezet bij. In Ferdinandshof was een bistro zodat ik wat kon eten en drinken en dan maar weer verder. De wind stak af en toe wat op en het was wat dreigend en later wat broeierig, zodat de klimmetjes die nu kwamen wel wat lastig waren mede omdat het soms grind of keienpaden zijn waar je niet snel op vooruitkomt. Dan de planning maar wat bijstellen en in Strasburg bij de Info om een kamer gevraagd. Het meeste was bezet maar het hotel de Watertoren had nog genoeg zodat ik vannacht weer wat luxe overnacht, om weer wat kracht op te doen voor morgen voor de volgende klimmetjes. Hopelijk zijn het dan wat betere wegen, want de betonpaden en keien en betonwegen ben ik haast wel zat en zal niet gauw een ander aanraden om hier de route te doen.
Maandag 10 juni van Stralsund naar Lassan 100 km
Daar mijn kmteller op de fiets niet helemaal goed is ingesteld, krijg ik verschillende afstanden met de GPS, maar houdt in eerste instantie de kortste afstand maar aan. Vandaag een zeer afwisselende tocht. Eerst een gedeelte over het eiland Rügen waar ik de route blijf volgen en na een onverhard pad ddor de graanvelden kom ik op de route van Hamburg naar Putbus en verder waarvoor een geasfalteerd fietspad is aangelegd. Met de pont moet ik weer van het eiland Rügen naar de vaste wal, maar de pont is natuurrlijk net weg. Er stond wel ergens een kassa maar nergens aangegeven dat fietsers ook moeten betalen want die hoeven niet door de slagboom. Toch maar eens geïnformeerd en het bleek wel nodig te betalen, de kassa juffrouw zei dat ze er ook al over geklaagd hadden, maar ambtelijke molens malen soms langzaam. Het volgende stukje langs de bodden is eerst betonplaten met gaten soms dwars en dan weer in de lengte gelegd. Dan volgt er een smal pad door hoog gras totdat het haast geen pad meer is. Dat er een alternatief langs de verharde weg was lees ik nu pas, maar al met al ging het niet zo snel daar langs het water met kuilen en gaten en een en al gehobbel. De route heeft een wat slingerend verloop om niet langs een drukke Bundesstrasse te hoeven rijden, maar al met al maak je wel heel wat kilometers. De stad Greifswald is minder imposant dan Stralsund daar er minder mooie gebouwen zijn wel de kerken, het raadhuis en een mooi markplein en een lange toegang naar de Bodden via de rivier de Ryck, zoiets als bij Workum om op het IJsselmeer te komen langs het Soal. De slingerende route gaat dan verder naar Wolgast en onderweg weer de nodige zandpaden die erg mul zand beginnen te krijgen. Ook de steeds weer kerende Oostduitse betonstroken en platen met de nodige gaten erin. Bij Wolgast heb ik gekozen voor de verkorting naar Anklam en ben zo in Lassan terecht gekomen, want ik wist ook niet wat de DJH 10 km voor Anklam mij zou kunnen bieden, maar die richting ga ik morgen dan op en hoop tot Prenzlau te komen. Goeden avond allemaal ik zit hier nog lekker op een terras in de zon.
Zondag 9 juni van Barth naar Stralsund 47 km.
Werd vanmorgen al vroeg wakker van de mensen die in het zelfde huisje al aan het inpakken waren. Het was er gister wel erg stil dat ik dacht dat er weinig gasten waren. Maar de onderkomens stonden boven op de heuvel in huisjes met vier slaapkamers van vijf personen. Ik heb toen om zeven uur ook maar mijn spullen bij elkaar gepakt en tegen acht uur naar beneden gelopoen om te ontbijten en de lakens weg te brengen. Kwart voor negen zat ik al weer op de fiets en het is elke morgen toch wel weer even wennen aan de zitbonkjes waar ze het minste zeer doen. Maar na een tiental kilometers ben je er wel weer aan gewend en vooral als de wind wat gunstig is gaat het goed. Het was een frisse bewolkte morgen, met een route laag en vlak bij het water langs, dat ik dacht het zou ook zo het Snekermeer kunnen zijn waar ik langs fiets. Dat dat niet het geval is merk je wel als er weer wat bulten en golvend landschap is waardoor je weer wat moet klimmen. Stralsund ben ik niet in geweest maar wel een mooi fietspad langs het water gevolgd. In het havenkwartier waren ook aller tentjes en hoorde van Reinhard dat er deze dagen Hafenfest was. Het was een vriendelijk weerzien van Hella en Reinhard en zij verwelkomden mij en maakte meteen de kamer klaar om te overnachten. Na de was en omkleedbeurt zijn we naar Gralhof gereden om wat te eten, dat hadden zij al gepland, een lekkere boerenlunch. We moesten er wel even drie kwartier op wachten, maar het smaakte goed. Er bleek voor het Gasthof aan het water een Gottesdienst van de Ev. Luther-Auferstehungsgemiende gehouden te worden. Wij zijn daar ook maar bij gaan zitten en er werden ook twee jonge dames in het koude water gedoopt. Er was een koortje en een jongerengroep die speelde en zang, niet zo zuiver trouwens en samenzang. Heel bijzonder om het mee te maken in de buitenlucht. De zon scheen hoe langer hoe meer, maar er was nog wel een beetje een frisse wind. Zo heb ik mijn Ruhetag goed benut dacht ik. Ze vroegen mij om 19.00 uur voor een boterham te komen maar het bleeh een barbeque te worden met twee grote lappen karbonade en een stuk of wat braadworsten. Dit alles met de nodige sausen en toebehoren en voldoende drank, dat ik kon er heel goed op slapen.
Zaterdag 8 juni van Neubukow naar Barth 115 km gereden.
’s Morgens was het wat bewolkt en voelde het wat fris aan, dus maar weer op weg gegaan. Eerst een stukje langs de Bundestrasse 105 gereden plotseling hield het fietspad op, maar na enige tijd kon ik weer afslaan om de route te volgen naar de kust. Het is een mooie route met veel badgasten deze keer langs het pad en op het strand, maar de wind was noord-west dus voor mij gunstig maar wel erg fris voor de badgasten. In Börgerende ben ik dit keer maar doorgefiets want wilde ergens in Warnemünde koffie drinken. Wel zag ik he thotel waar ik de vorige keer geprobeerd heb mijn band te plakken. In Warnermünde was het echt kermis want er lagen wel drie cruiseschepen aan de kade en er liepen verschrikkelijk veel mensen. Overal waren er stalletjes en dergelijke om de passagiers proberen te vermaken. Dat lokte niet om halt te houden dus maar naar het veer om de Warne over te steken. De kaartjes verkoper vroeg waar ik vandaan kwam en zei dan kan ik ook wel plat duits praten en dat klonk heel vertrouwd. Na Warnermünde gaat de route voor een heel lang stuk van 20 km het bos, wat soms wel saai is. Vanaf Dierhagen gaat het geasfalteerde fietspad over een dijkje achter wat lage duinen naar Wustrow ook een drukke badplaats. Wat verder gaat het fietspad door een gbied met ritvelden langs de Saalter Bodden, daar ging he tlekker voor de wind. Op het eiland Darss gaat het oook door bos en over oostduitse betonplaten die vreselijk hobbelen. Dat is het noordelijkste puntje waar ik gekomen ben maar had geen tijd om naar de vuurtoren 1,5 km verder te rijden. Veel fietspaden liggen hier op dijksjes soms geasfalteerd en soms een soort schelpenpad met om de vijfhonder meter een overgang naar het strand. In Barth was het heel rustig en moest nog een km verder naar de DJH die op een heuvel lag, maar geen internet. Dan maar in het stadje vragen maar ook dat lukte niet, dus dan maar ergens op een terrasje schnitzel met spargel gegeten. De ogen werden moe dus om tien uur maar naar bed.
vrijdag 7 juni van Lübeck naar Neubukow 105 km
Wanneeer ik dit schrijf is het zondagmiddag als ik Klein Bandelvitz zit. Vanaf Lübeck heb ik de route volgens de planning gevolgd naar Travemunde en dat ligt dan nog zeker bijna 20 km noordelijker aan de Lübecker Bucht, waar de veerboten naar Skandinavië vertrekken. Buiten de stad langs de Trave een zeer slecht pad , maar dan weer met de shuttlebus naar de andere kant. De bus gaat om het kwartier dus hoef je altijd niet lang te wachten. Er is geen fietspad in de Herrentunnel omdat die veel te steil naar beneden gaan en omhoog. Bij Travemunde met de pont over en dat is ook zo gebeurd. DAn volgt de scheiding met voormalig Oost Duitsland met gedenkplaat en wat verderop het gedenkteken van de omgekomen vluchtelingen uit de kampen die op schepen voeren en door de geallieerden beschoten werden zodat de meesten bevrijd van de kampen toch nog zijn omgekomen. Het fietspad is hier wel geasfalteerd maar er zitten heel veel steile klimmetjes in. Wel een mooi stuk langs de kunst ook vlak voor Wismar, waar we de vorige keer omgeleid werden. In Wismar dit keer op het terras gezeten om wat te nuttigen. De vorige keer waren we naar binnen gevlucht vanwege de kou om wat op teemperauur te komen. Ik probeerde om weer in Neubukow te overnachten omdat er verder eigelijk niets is. De weg erheen volgde veel onverharde paden met wat klimmen. In Neubukow kon ik in het hotel terecht en weer genieten van een buffet voor € 12,90. Jammer dat het internet uitgevallen was want de code van de wi-fi stond nog in mijn computer. Verder een goede nacht gehad.
Donderdag 6 juni van Glückstad naar Lübeck 105 km
Vandaag een dag zonder veel bijzonderheden, omdat het een route is die ik op de Duitse planner gemaakt heb om zo kort mogelijk naar Lübeck te komen. De wind was oost en dus wat tegen en er zaten ook nog enkele klimmetjes in de route. De route liep voor een groot gedeelte langs de Bundestrasse 206 dat is de de weg va Bad Bramstedt naar Bad Segeberg en verder naar Lübeck, maar het laatste gedeelte is al een nieuwe autoweg gemaakt, maar voor het eerste gedeelte ligt dat ook nog in de planning en zie je overal langs de weg borden met in Ein Küstebahn, grosses Wahn. Vanaf Glückstad moest ik een route volgen waar men met wegwerkzaamheden bezig was en overal grote kiezels en bulten zodat de tassen er haast afwipten. De temperatuur was vandaag prima, dat ik kon zo in het fietsshirt fietsen. Vandaag dus verder weinig wederwaardigheden te vertellen en geen ontmoetingen gehad. Ik bereid me dan maar voor op de dag van morgen.
Vanavond ben eerst de stad wezen bekijken want daar waren we de vorige keer niet aan toegekomen. Het is een prachtig mooie stad met zeer veel interessante gebouwen in de baksteengotiek die heel indrukwekkend zijn. Daarna heb ik buiten gegeten in het zelfde restaurant waaar Aart en ik de vorige keer heengebracht werden, aan de grote rotonde, omdat de DJH vol was en het hotel waar we overnachten aan het verbouwen waren en de keuken niet in bedrijf was. Trouuwens heerlijk spargel met schnitzel gegeten. Oh ja ook deze nacht slaap ik met twee anderen op één kamer, maar zie hoe het deze nacht zal gaan. Groeten Ellert.
woensdag 5 juni van Ovelgönne naar Glückstad 110 km
Het is al weer de derde dag dat ik op de fiets zit en alles gaat gelukkig nog goed. Na een nacht goed geslapen en met een früstück met hardbroodjes begint de dag in elk geval wel goed. Vooral omdat de vele windmolens vanmorgen allemaal stil stonden en er dus geen wind was te bekennen, met een zonnetje dat schijnt kan het haast niet stuk.
Onderweg kwam ik een voor mijn gevoel een pelgrim tegen met een karretje achter zich aan en vroeg of hij naar Santiago ging. Het bleek een Nederlander te zijn die in Denemarken was gestart met lopen van de Jutlandroute die ik voor dit gedeelte ook volg. Hij was al eens naar Santiago geweest maar kwam uit Zweden waar zijn dochter woont en is door zijn vrouw de auto uitgezet in Noord Denemarken. Hij was weer op weg naar huis, maar woont in Emmerich in Duitsland.
Na de overtocht met het veer die natuurlijk net weg was, werd het landschap wat vriendelijker dan gister, toe was het allemaal laagland met gras. Nu werd het wad golvender eerst ongeveer 10 tot 15 meter maar op het laatst werd het 50 meter en mijn eerste klimmetjes in deze reis, maar wel mooi om zo nu en dan de omgeving wat van een hoogte te bezien.
Na Hemmoor moest ik over de rivier de Oste waar een bijzondere manier is om over de rivier te komen door een Schwebefähre die hangt aan een stalenoverbouw gemaakt door Eifel, dat kostte ook wat tijd want het gaat niet zo snel maar je moet het wel meegemaakt hebben. Dan richting de pont bij Glückstad waar de rivier de Elbe 1,5 km breed is en onder invloed van eb en vloed met zandbanken en zelfs zeehanden. De haven waar de ponten aan leggen bij Glückstad is achter een eiland gelegen dat in de rivier ligt. Hier hebben we nog niet te maken met de watermassa’s die onderweg zijn naar het noorden. Vanavond in de stad wat lasagne gegegeten, dat smaakte goed. Verder lig ik met twee anderen op een vierpersoonskamer in de Jeugdherberg. Allemaan een goede nacht toegewenst.
Dinsdag 4 juni van Winschoten naar Ovelgönne 116 km
Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan en had prima geslapen omdat Sina al op tijd naar de kapper moest en Hans zou gaan zwenmmen, maar die bleef voor mij dit keer maar thuis. Om goed half negen reed ik Winschoten uit om de route weer op te pakken naar Bad Nieuwe Schans. Het ging allemaal redelijk goed want het waaide nog niet zo hard, wel noorderwind dus zo nu en dan wat tegen en op zij. Na vijftig km wilde ik wel even rusten en koffie drinken maar het restaurant zat nog dicht in Holterfehn, maar er kwam toch een alleraardigste vrouw die vroeg wat ik wenste. Ze zou wel even koffie zetten en bracht me de krant en folders dan kon ik die al vast bekijken. Ik kreeg een kannetje koffie met een hardbroodje met kaas want ze had geen Kuche. De stoelen op het terras zaten nog vast maar ze bracht een stoel van binnen waar ik op kon zitten. Bij het afrekenen hoefde ik alleen de koffie te betalen en ze wilde ook graag nog even praten, dus dat was heel vriendelijk. Toen maar verder richting Westerstede. Deketting dacht ik maakte noch steeds lawaai, maar na de volgende stop raakte de trapper de chainglider en probeerde ik hem weer op de juiste plaats te brengen, ondertussen zaten mijn handen onder het vet. Het ging niet zo ik wilde want de monteur van de fietsenzaak had hem er niet goed opgezet met de zekeringetjes die er bij horen. Ten lange leste heb ik hem er helemaal afgehaald en uit een prullebak een plastic broodzak gevist om het er in te doen en achter op de fiets vast te plakken. Nu was alle ongewenste geluiden verdwenen dus ik denk dat ik Cycle Trend hier wel verantwoordelijk voor stel, want bijna was mijn tocht in duigen gevallen. Het landschap was heel afwisselend met veel begroeiing maar soms ook wel open landschap met ’s middags meer wind dan me lief was. Ben niet in Brake gaan overnachten want het veer waar ik morgen mee moet ligt dichter bij Ovelgönne en gaat maar drie keer in het uur. Oant moarn.
Maandag 3 juni van Blije naar Winschoten 100 km.
De eerste dag zit erop en in Winschoten werd ik door Hans en Sina uitgenodigd om bij hen te overnachten, dat heb ik maar aangenomen. Het was een goede eerste dag de wind was noord kracht 4, voor mij het meest zijwind en soms wat tegen en wat voor. De route had ik laatst al eens gefietst richting Vries. Na Kollumerpomp en Warfstermolen reed ik door Pieterzijl. In mijn tijd dat ik Groningen bij het Kadaster werkte ben ik voor de eerste keer eens met de buitendienst meegeweest en we kwamen toen in Pieterzijl waar wat gemeten moest worden. Het bleek dat de woning waar we moesten zijn dat daat de bliksem die nacht was ingeslagen en de meterkast in de gang verbrand was. We zijn toen maar verder gegaan en ergens anders te meten. Onderweg waren veel boeren aan het gras maaien en in grote karren naar de bedrijven aan het rijden. Bij Groningen dacht ik over een brugje te kunnen maar dat was verdwenen en was men druk bezig met het maken van een nieuw, dan maar weer terug een stukje fietsen. Ik zou dan over een fietspad door het land gaan maar ook daar stond een brugje omhoog met een hek ervoor dus maar een stukje omrijden, tot ik weer op mijn route kwam. In Slochteren heb ik in een bushalte even gerust en nog een foto van de Freylemaborg een foto gemaakt. Ik hoor bij Hans en Sina dat er die nacht was ingebroken en mooie chinese vazen waren gestolen. Toen maar verder via Scheemda en Heiligerlee naar Winschoten waar ik hartelijk ontvangen werd en een slaapplaats kreeg aangeboden. Onderweg bij Scheemda kwam er een man naast me fietsten op een mountainbike die met me begon te praten. Hijzelf was van Boertange waar hij op de camping staat naar Scheemda geweest want hij moest voor KIKA waar hij “vertegenwoordiger” voor was een bedrag in ontvangst nemen die kinderen bijeen gesponsord hadden.
Morgen maar verder zien wat het mij brengen zal.