Beste mensen,
Het is ondertussen 2014 geworden en ik wens ieder een goed fietsjaar toe.
Op 16 juni hoop ik mijn route zoals hieronder aangegeven te starten.
daarvoor hoop ik al wat kilometers gefietst te hebben en mijn conditie in stand te houden door regelmatig naar de sportschool te gaan in Dokkum.
De eerste grote uitdaging heb ik volbracht door de elfmerentocht te fietsen 150 km in zes en half uur. Het was een mooie dag niet teveel wind en zonnig. Totaal heb ik nu een kleine 600 km gefietst.
Op dinsdag voor Hemelvaartsdag heb ik een dag de elfstedenwandeling meegedaan, het was meer dan 50,6 km maar ik was mooi voor de regen binnen. Woensdags heb ik niet gelopen omdat het de hele dag zou regenen en ik voor mijn plezier wil wandelen. Nu maar afwachten wat het Pinkstermaandag wordt. Ik kan om 05.16 uur starten.
Het is ideaal weer geweest voor het fietsen van de elfstedentocht gerealiseerd in 11,5 uur en een gemiddelde van 22,6 km.
Gister heb ik Rondje Ameland gelopen 49,2 km in 8,5 uur en loop weer als een kieviet. Morgen vertrek ik op de fiets volgens mijn route rond de Benelux en het weer ziet er goed uit. Hieronder volgen mijn dagverslagen. Je kunt reageren op de gastenpagina.
16 juni 2014 1e dag van Blije naar Taarlo 110 km
Zo de eerste dag zit er op en is goed gegaan. Tot Pieterburen had ik zijwind maar achter de dijk langs viel dat wel mee. Ik had daar wel veel bekijks van de schapen die mij wezenloos aanstaarden. De route langs de dijk heb ik vaker gereden, maar nu zag het er allemaal heerlijk fris groen uit. In Groningen begon het graan al een beetje te kleuren naar geel en was er nog een bloeiend koolzaadveld. Onderweg zijn er natuurlijk ook andere dieren zoals hazen en vogels vooral de gierzwaluw is een vliegacrobaat. De sperwer die achterna gezeten wordt door vogels om hem van hun nest weg te houden. Het is best wel genieten op de fiets en ben ik alleen met mijn gedachten, niet gestoord door anderen. In Pieterburen heb ik mijn broodje opgegeten en zag bij het café wel drie fietsen van het merk Santos staan met bepakking, denk ook trekkers maar waarheen weet ik niet. De route loopt soms gelijk op met de LF Saksenroute, maar door de stad Groningen gaat het via de Ebbingestraat naar het centrum en Emmaviaduct. Via het Hoornse diep waar de Santosdealer fietsenzaak Cycle Trend zit, maar ik had geen averij en ben dus maar door gereden. Het is maandag en de meeste eetgelegenheden zijn gesloten. De gastvrouw van Vrienden op de Fiets bood aan een pizza voor mij te bakken en kreeg daarbij ook een bakje vla, zodat ik niet naar de Assen hoef voor de nodige versterking. Straks maar lekker slapen en uitrusten voor morgen.
17 juni 2e dag van Taarlo naar Ootmarsum 116 km.
Om kwart over negen ben ik op de fiets gestapt en via het Balloërveld naar Anderen gereden, een prachtig mooi stukje natuur. De dopheide begon al wat te bloeien. Dan gaat de route door de Drentse bossen die worden afgewisseld door vennetjes en stukjes heide. Bij Oosterhesselen aangekomen had ik 50 km op de teller staan en wilde daar wat nuttigen, maar alles was dicht en gesloten. Ik denk dat men het ’s avonds laat maakt met het kijken naar het voetballen op grote schermen en dan de volgende wat later is dan gewoonlijk. De route loopt verder niet door dorpjes heen zodat er onderweg ook niet wat te gebruiken is. Vanaf Schoonebeek gaat het dan door de olievelden en door Duitsland heen, maar ook daar weinig gelegenheden om te rusten. In Dalerveen heb ik op een bankje even mijn broodjes gegeten. En dan maar doorfietsen naar Uelsen en dan krijg je de eerste terreinsverhogingen tot 80 m en moet je dus weer gaan klimmen. Hier heb ik wat rust genomen want dan is het nog maar 20 km naar Ootmarsum. Deze dag dus weinig bijzonderheden te vermelden of het moet al een overstekend eekhoorntje zijn. Het was prima fietsweer dus van mij mag het zo nog wel een paar dagen blijven. groeten voor allen.
18 juni 3e dag van Ootmarsum naar Aalten 100 km
Hartelijk dank voor jullie reactie op de gastenpagina, het doet je goed dat er mensen met je meeleven. Nu is dat altijd wel zo, maar een levensteken is dan wel erg aardig om te ontvangen. Misschien dat Jaap de probusvrienden nog wil berichten want ik had de lijst niet beschikbaar. Voor Sina en Hans en anderen, maandag avond heb ik nog wel een bezoekje in Assen bij Harm en Olga gebracht, die keken ook vreemd op zoals jullie vorig jaar. Vandaag dan de derde dag die weer goed verlopen is, het heeft onderweg zo nu en dan wat gemiezerd, maar daarvoor hoefde ik de regenjas niet aan te doen. De tocht was vandaag minder zwaar dan gisteren toen het zonniger was en er wat geklommen moest worden. Achter Enschede was het maximaal 50 hoog, maar toch merk je het wel met het fietsen. De route ging via Singraven bij Denekamp naar de watermolen van de Buurserbeek onder Enschede. Onderweg waren er mooie stukken natuur heide en bossen afgewisseld met weilanden en bouwland. In Zwilbrock ging het even over de grens met Duitsland langs een vennengebied. Bij Meddo heb ik een rondje gereden want de gps gaf de route aan ten oosten van Winterswijk terwijl ik de alternatieve route wilde volgen ten westen van Winterswijk, maar met de tomtom in het hoofd en de knooppunten volgend kwam ik op de goede weg naar Bredevoort. Gelukkig kan ik geen boeken meer meenemen anders had ik vast wel wat gekocht voor een paar euro heb je daar al heel wat boeken. Vervolgens naar het adres van Vrienden op de Fiets in Aalten. Nu ga ik Aalten in om wat te eten jullie ook smakelijk eten en oant moarn.
19 juni 4e dag van Aalten naar Venlo 108 km
Het was vandaag een frisse dag om te fietsen, eerst had ik wat tegen wind tot ’s Heerenberg en het werd klimmen, in Kleef maar dan weer naar beneden tot aan de Maas die ik overstak bij Afferden naar Sambeek. In Emmerich reden veel Duitsers richting Berg en in Kleef bleken alle winkels nog gesloten. Het bleek dat men daar vrij had vanwege de Sacramentsdag die tien dagen na Pinksteren gevierd wordt en de mensen vrijaf geeft. Vorig jaar maakte ik dat ook mee in het stadje Rietberg, waar men bloemenperken gemaakt had, waar men stil houdt om te mediteren, bij het maken van de processie. Ik zei tegen Harrie dat het een optocht was maar dat was dus niet juist. Verder heb ik vandaag weinig bijzonderheden beleefd en dus weinig te melden in mijn blog. In Meerlo heb ik even gerust bij een café, waar de waardin direct door had dat ik uit Friesland kwam vanwege mijn vlaggetje achter op de fiets en dat ik waarschijnlijk het Fietserspad volgde. Dat klopte dus helemaal en heb daar maar een heerlijke aspergesoepje genuttigd. Dat deed ik nog eens bij Harry en Carla die asperges had klaargemaakt, het witte goud van Limburg. Ik heb er heerlijk van gegeten en hoefde dus niet een menu in een eethuisje uit te zoeken. Dat was het dan voor vandaag en hoop morgen weer fit op de fiets te stappen richting Aken. Hopelijk lukt het om daar op tijd te komen en een overnachting te vinden. Met Aart Veldhuizen heb ik afgesproken om hem daar bij de Dom te ontmoeten. Zie ook zijn site verslag fietsreis naar Assisi. Oant moarn.
20 juni 5e dag van Venlo naar Aachen 115 km
Samen met Aart zitten we nu bij Mac Donalds om onze verhalen op internet te zetten. Aart zit op de camping vlak bij het centrum en was door de koude douche goed fris, want hij had geen euromunten naar de Dom in de stad gegaan. Ondertussen had ik al wat eten besteld omdat het wel tijd werd om wat te eten. De route langs de Maas was mooi en ik volgde hoofdzakelijk de LF route. De vorige keer toen ik bij Harry en Carla overnacht had en naar Taizé fietste had ik de Napoleonsbaan genomen. In Echt heb ik net als de vorige keer op een terrasje gezeten om koffie te drinken met warme appelgebak. Je krijgt daar ook een romertje erbij met likeur en wat slagroom erop dat smaakte prima. Daarna heb ik zoveel mogelijk langs het Julianakanaal gefietst en ben na Stein via Elsloo en Beek doorgestoken naar Valkenburg. Dat was dus wel klimmen en dalen voordat ik Valkenburg kwam. Een beetje rondgekeken daar, maar het zijn allemaal terasjes waar mensen wat kunnen gebruiken en zien en gezien worden. Dan verder richting Vaals eerst door het Geendal maar aan het eind behoorlijk steil. Vervolgens de LF route van Maastricht naar Aken genomen, maar dat was ook veel omhoog en naar beneden. Toch was ik om vijf uur in Aken bij het Hauptbahnhof en heb gekeken of er een DJH was, dus daar maar heen ongeveer 1,5 km uit het centrum maar wel weer klimmen. Er was ruimte voldoende en omdat er een roerige groep hardfietsers uit Ulft zat heb ik gekozen voor een eenpersoonskamer, zodat ik rustig kan slapen. In Aken is nog behoorlijk druk op de avond, er was een vesper in de Dom, maar alle mensen kunnen daar niet in dus op het plein waren stoelen en een scherm waar de mensen de dienst konden volgen. Het had te maken met de Heiligtumsfahrt, een soort pelgrims tocht, maar het kan ook de afsluiting van Sacramentsdag geweest zijn. Hier laat ik het eerst bij allemaal welterusten en oant moarn.
21 juni 6e dag van Aachen naar Sankt Vith via de Vennbahn 98 km
Zo daar ben ik weer, dit keer hoef ik niet voor de wifi te betalen in de Jugendherberge. gisteren hebben Aart en ik bij Mac Donalds onze verhalen opgeschreven en weinig met elkaar gesproken. Aart meldt dat hij op de camping van Sankt Vith zit en zelf al een potje gekookt heeft, maar ik zal nog wel wat moeten eten in de stad. Vanmorgen op tijd weggegaan maar toch nog even bij de Dom gekeken maar er werd nog van alles gehouden, dat je kon er niet in. Dan maar verder en de Vennbahn opgezocht op het gevoel en dat lukte aardig om bij het Rote Grund te beginnen. Nu stijgt de baan niet hard maar het is wel hard aan trappen om omhoog te komen van 200 naar 565 m en zo nu en dan even wat sneller als het naar beneden gaat. Ik had gedacht bij Monschau even de stad te bezien maar reed de enige afrit voorbij, want je moest ook nog een heel eind naar beneden. Zo nu en dan even gestopt voor een verfrissing of koffie en genieten van de omgeving. Zo’n oude spoorbaan heeft hele mooie bloemen in de bermen en dat is echt genieten. Er zijn witte margrieten, paarse wilgenroosjes, rode klaprozen, blauwe korenbloemen, gele boterbloemen blauwe vergeetmenietjes veel lupines en digitalissen. Zodat ik vandaag niet veel meer te vertellen heb en er gelukkig een Jugendherberg in Sankt Vith was, waar ik nog even een uurtje moest wachten voor hij open ging om vijf uur. ik slaap met een andere fietser uit Aken op de kamer die morgen nog wat verder fietst en dan met de trein weer naar huis. Dat hoop ik niet te hoeven doen, maar ja je weet maar nooit alles loopt nu nog op rolletjes en heb nog geen zadelpijn. Hartelijke groeten.
22 juni 7e dag van Sankt Vith naar Echternach 97 km
Gisteravond heb ik nog met Aart op een terrasje gezeten en wat met elkaar gesproken. Hij had al een potje gekookt van spaghetti met wat teveel kruiden dat hij had wel dorst. Ook moest hij nog wat geld pinnen en daar heb ik een foto van hem gemaakt en zijn we elk ons weegs gegaan. Vanmorgen was het zondag, maar ik heb mijn meditatie maar op de fiets gehouden. Mijn slaapmaatje uit Aachen, zou eerst ook dezelfde kant uit fietsen als ik, maar kon wat sneller de heuvel op zodat we elkaar gauw kwijt waren. Volgens mijn gegevens moest ik langs de camping van Aart fietsten en zo deed ik. Toen ik een bordje Vennbahn zag dacht ik die kant uit te moeten maar wie fiets ik daar tegen het lijf, Aart met de was achterop en de tent nog niet ingepakt en zonder ontbijt was hij vertrokken. Dat we gingen eerst maar een stukje met elkaar op fietsen, bij Lommerweilen zou ik richting Prüm gaan en hij wilde naar Burg-Reuland om de mis mee te maken. Onderweg wilde iemand ons inhalen en dat bleek mijn slaapmaatje te zijn die ergens bij een van de informatie borden zijn licht had opgestoken. Komend bij de grens met België en Duitsland bleek Aart zijn afslag over het hoofd gezien te hebben en moest dus omkeren en ook de Aachener wilde die kant eerst nog wel op, zodat ik vandaar alleen verder gefiets ben. Wel hebben een foto laten maken van ons drieën, zie maar op het album. In Pronsfeld na 30 km heb maar koffie gedronken en toen ik daar vertrok kwam er een grote groep motorrijders uit Nederland hun pauze nemen en de waard had hen al verwacht vandaar dat hij voor mij ook de koffie al klaar had. De eerste klim naar 525 m had ik al weer gemaakt en nu kwam er nog één, maar het voordeel van klimmen op een spoor traject is dat de afdaling ook lang is en je dus lang kunt genieten van de afdaling. Na het hoogste punt voor Arzfeld werd het steeds drukker met tegenliggers op het fietspad en langzamerhand leek het de Kalverstraat wel, zoveel mensen op de fiets. In Arnzfeld bleek dat het de dag was: Radlerleebnistag. Nu was er in elk dorpje wel een tent met braadworst en andere benodigdheden en drinken voor de fietsers te verkrijgen. In Neuerburg heb ik zelf maar een broodje met worst genomen en even gerust. In het Enzdal is de route niet helemaal voorzien van een fietspad, maar men had voor al die honderden fietsers de hoofdweg voor ander verkeer afgesloten en kon ik dus ook gebruik maken van de gewone weg in de afdaling was dat natuurlijk wel een gelukje. Zo kwam ik snel in Irrel waar een vlooienmarkt was, maar eigenlijk was het te warm voor zoiets. En tegen drie uur kwam ik in Echternach aan waar ik eerst lekker ijs gegeten had. Ik heb dan wel geen vijftig euro voor ijs meegekregen maar het kon er denk wel af. Tegen vier uur was ik bij de Jeugdherberg een prachtig mooi nieuw gebouw aan een meertje en vanuit mijn kamer kijk ik uit op een klimmuur. Nu ben ik nog alleen op de kamer maar ja wie weet komt er nog een gast bij. Nu ga ik eerst eten in Echternach en wens jullie ook lekker ite.
23 juni 8e dag van Echternach naar Luxemburg 40 km
Het is vandaag een nationale feestdag in Luxemburg dat we moeten maar zien waar dat op uit draait. Hier in de Jeugdherberg in Echternach waren maar weinig mensen dus had ik de kamer met wc en douche op de kamer voor mij alleen. Gisteravond was er al een ceremonieel bij het stadhuis met fanfare en optocht van scouting en dergelijke. Toen ik aankwam ’s middags zat de fanfare te spelen bij het stadhuis dus wel erg gezellig. Heb met een pelgrimsteer gesproken die naar Rome gaat lopen en wat onzeker is over de komende overnachting dus heeft ze de Jeugdherberg nog maar voor nog een nacht gereserveerd en ze loopt wel 25 km maar komt dan met de bus weer terug en hoeft vandaag haar zware rugtas ook niet mee te nemen, maar morgen eerst met de bus en dan verder lopen natuurlijk wel. Ze hoorde mijn verhalen over de overnachting en zei dat ze ook wat driester moest zijn om maar te gokken dat er altijd wel een plaatsje is. De zon schijnt en het waait niet dat ik stap nu op de fiets. Heb trouwens nog niets van Aart kunnen lezen waar die zit. Tot waar dan ook? Het is erg rustig op de wegen en mijn route gaat hoofdzakelijk over oude spoorbanen. Toch zijn er enkele stukjes barrée omdat men daar werkzaamheden verricht nieuw asfalt en zo, maar ik waag het erop om geen omweg te hoeven maken en het Feiertag is er niet gewerkt wordt dat lukt aardig over de platgewalst grind wegen. In de stad is het ook nog rustig en meestal zijn de terrasjes erg duur dat ik ga maar naar Mac Donalds voor koffie en in broodje. Winkels en alles is verder gesloten en er is bij het station op de zuidelijke paleis een concert geweest waar veel mensen vandaan komen lopen en ook de auto met het groothertog en zijn vrouw komen langs.
Van Luxembourg naar St. Leger 75 km
Ik besluit om door te fietsen omdat in Luxemburg alles dicht is zelfs de hotels en ik probeer in België te komen. Eerst is het even zoeken hoe je uit de stad komt ook vanwege omleidingen door restauraties van burchten en bruggen. Door het dal van de Alzette gaat het heerlijk onder de bomen en zo nu en dan een flink klimmetje schiet het aardig op. Er zijn onderweg ook geen terrasjes open om wat te drinken dus rijd ik maar door tot ik in België ben en drink daar twee flesjes fris. Nu wordt het zien waar een overnachting is, volgens het boekje nog 6 km, maar daar vind ik niks. Dan maar eens op de GPS kijken en die geeft aan ook nog 6 km maar dat is dan hemelsbreed, uiteindelijk is dat wel 14 km, maar ik ben wel van de route afgeweken over St Leger. Gevraagd in het dorpje ervoor zeiden de vrouwen dat daar wel een Chambre d’hôte was. Zij gaven goed aan waar het was , maar ik kon het nergens ontdekken. Na wat heen en weer rijden en hier en daar vragen zei een meneer, ik zal je er wel heen leiden. Zet je fiets maar bij mijn huis dan rijden er met de auto heen en zo gebeurde. Daar bleek, dat zij geen overnachting meer hadden en ik was er al twee keer bij langs gereden en niet opgemerkt. Wat voor andere mogelijkheid was er dan b.v. om naar Virton door te fietsen, maar hij zei dat er in het volgende dorpje 5 km verder ook een chambre d’hôte was, dus met de auto erheen en daar kon ik wel overnachten. Weer teruggereden met de auto vroeg ik het was al over zeven uur of ik ergens iets kon eten, dus niet. Hij bood aan dat ik bij hem wel wat kon eten brood met gebakken ei en zo, dat heb ik maar aangenomen. Nu was het geen aantrekkelijk huis want het stond vol met spullen en oude troep, maar ja het was zo’n vriendelijke man en hij wilde er ook geen vergoeding voor hebben. Toen dus naar mijn slaapplaats gereden en douchen en eigenlijk gelijk maar naar bed. Alles kwam weer goed alhoewel deze chambre d’hôte ook een vervallen boel leek, maar ik heb goed geslapen.
24 juni 9e dag van Virton naar Romagne. 76 km
Aart had me gezegd dat er een museum in Romagne was van een Nederlander over de 1e wereldoorlog, dat ik beslist moest bekijken. Hij had het bekeken toen hij voor de route langs de 1e wereldoorlog, de route aan het verkennen was. Dat leek me wel wat, want dacht ik dan kan ik ook weer overnachten in de chambre d’hôte waar ik drie jaar geleden verfomfaaid aankwam op een snikhete dag en en nog net in een achterkamertje kon slapen, omdat het hele huis vol was met bruiloftsgasten uit Nederland voor een trouwerij. Doordat ik gister verder was gegaan en de route niet helemaal volgde en dus korter was, kon ik rustig aan doen. Van Virton ben ik dan ook maar langs de gewone weg naar Montmédy gereden om dat eens van een andere kant te benaderen. Twee keer eerder reed ik langs Montmédy op mijn route naar Taizé, van Benjaminse route naar Barcelona en het jaar daarna op de route van Oude wegen en Pelgrimssteden. In Montmédy aangekomen was de klim naar boven toch net teveel gevraagd. ik kreeg van een Belgische chauffeur al de waarschuwing dat het wel erg steil en hoog was om de citadel te bezoeken. dan eerst maar koffie, die ze niet hadden wel warme chocolade genuttigd. Verder maar weer op weg naar mijn einddoel van die dag. Nu bleek dat ik de kaart van Frankrijk niet in de GPS geladen had dus dan maar aan de hand van de kaart de route voor de derde keer fietsen. Toch was het wel even zoeken zo nu en dan om goed te rijden. Op deze route kom je dus ook veel andere fietssters tegen van één van de andere twee routes. Ik reed iemand voorbij en een paar kilometer verder wilde ik wel even rusten en dat deed hij ook. Rolf uit Purmerend is op weg naar Santiago en volgt eerst de route Oude Wegen. We rusten even uit en besloten een stukje tot Romagne samen op te rijden en toen wij weer weg wilden gaan stopten twee andere fietsers de richting Montmédy op. Zij vroegen of de brug die barréé was of je daar wel over kon en dat hadden wij wel gedaan anders moest je een heel eind omrijden. Hij werd van nieuw asfalt voorzien en meestal kan een fietser daar wel langs, dat had ik gister ook al ervaren. Zo rijden door tot Romagne en scheiden onze wegen. Het chambre d’hôte van de Brabanders is gesloten en na gebeld te hebben blijken ze niet aanwezig te zijn. Dan maar weer verder er is nog een soort boerencamping met onderdak voor trekkers. Het museum van de Nederlander De Vries is ook gesloten en hoef ik dan niet te bezoeken en zij zeggen dat La Grabriëlle geen fietsers laat staan, dus ga ik daar heen en word ik vriendelijk ontvangen en krijg de grootste kamer omdat de anderen al bezet zijn en kan daar ook een hapje eten, want zij kookt ook voor fietsers, alleen niet op dinsdag en donderdag, maar een eenvoudige maaltijd is mij ook genoeg. Er staan hier zes Nederlanders op de kleine camping en wat fietsers met tenten of in de trekkershut. Hartelijke groeten en tot zover vandaag en gister.
Ik heb heerlijk met de gastvrouw buiten gegeten met een glaasje wijn. Ze had een vegetarische ovenschotel gemaakt met pasta en groente welke weet ik niet meer, maar het smaakte goed. Ze vertelde ook in de gemeenteraad in Wageningen gezeten te hebben en verder waren er ook veel zaken die we gemeen hadden. Haar man was vandaag naar Nederland zodat zij ook niet alleen hoefde te eten en wat aan mij kon vertellen. Verder staan hier nogal wat Nederlanders die allemaal nieuwsgierig zijn naar mijn fietstrektocht en we praten ook wel over andere zaken. Trouwens ik wist niet eens dat Nederland weer gewonnen had, omdat ik gister zo druk met basale zaken bezig was en de tv in het huis alleen Franse programma’s had zei de man. Vanmorgen maar een extra boterham klaar gemaakt voor onder weg. Morgen zien we weer hoe alles verder gaat.
25 juni 10e dag van Romagne naar Signy l’Abbaye 97 km
Het was vandaag een mooie dag om te fietsen en heb een goede nachtrust gehad. Het had gister bij la Gabrielle niet beter gekund door de ontvangst van de gastvrouw en de verdere verzorging eten en drinken. Ook de ontmoeting met de ander gasten was erg plezierig, want allemaal wilden ze wel weten waar de reis heen gaat en vandaan kwam. Ondertussen ben ik niet meer naar de Amerikaanse begraafplaats geweest van gevallen Amerikanen uit de Eerste Wereldoorlog. Het moet een intens groot veld zijn van 5 ha waar je met de auto overheen kunt rijden. Jammer ook dat het museum gesloten was dat Aart mij had aanbevolen, maar dat het een grote waanzin geweest is de Eerste Wereldoorlog hebben we de afgelopen tijd wel op de tv gezien en in de krant gelezen. Onderweg kwam ik ook nog andere cementrys voorbij b.v. die van de Duitse gevallen, ook is er in elk dorp wel een monument die in de eerste plaats de gevallenen eert uit die oorlog, maar ook wel tegelijk uit de 2e Wereldoorlog. Dit keer wat minder ontmoetingen met andere fietsers, want ik zit nu echt op de route van de Groene Valleien. Het is een mooie route, maar toch ook wel veel keer omhoog en kort weer omlaag. Ondertussen heb ik eten besteld maar weet niet precies wat, heb dan toch maar voor een salade vooraf en die wordt nu geserveerd. dus eerst lekker eten. Dan kwam er iets met buoef, rundervlees met groente dat na een vegetarische dag weer lekker smaakt. Onderweg ben ik van de route afgegaan om in Vouziers koffie te drinken en een broodje te kopen. Verderop rijd ik weer langs een kanaaltje met zes sluisjes over vier kilometer, het is de verbinding van de Maas met de Aisne. Vorige keren ben ik Frankrijk langs veel van die kanaaltjes gefietst en het vormt een goed fietspadennet. De route gaat het laatste stuk door een bos met een heel slecht pad, maar vorig jaar heb ik dat ook wel gehad en neem dus niet de omleiding. Vanmorgen heb ik mijn banden nog opgepompt en alles gaat goed, zodat ik kwart over vijf bij het eerste het beste hotelletje met wifi overnacht en heb gegeten en dit verslag maak.
26 juni 11e dag van Signy naar Avesnes 90 km
Vanmorgen heb ik in het plaatselijke winkeltje maar wat broodjes gekocht en drinken. Onderweg bleek er niet veel mogelijkheden om wat te kopen en te gebruiken. Het Franse petit dejeuner, oftewel ontbijt stelt ook niet veel voor wat stokbrood met boter en wat jam, geen kaas, geen ei, geen yogurt. Volgens Aart werkt het stokbrood ook niet goed op je darmen en kan de stoelgang slechter gaan. Tot nu toe heb ik nergens last van alles werkt naar behoren en zelfs de zitbonkjes spelen nog niet op, dat kan natuurlijk komen door de sudozalf zullen we maar zeggen. De route van vandaag is niet saai te noemen zoals Aart de Vennbahn wel vond, maar door het mooie groene landschap met steeds weer omhoog klimmen en afdalen naar de dorpjes heeft wel wat. In elk geval kost het de nodige inspanning. De fietsroute volgde deels een route van versterkte kerken, deze waren om de mensen en vee te beschermen voor aanvallen in de middeleeuwen. In dit gebied zijn geen kastelen en edelen geweest om het volk bij te staan door in hun burchten te kunnen schuilen bij onraad. Daarom heeft de kerk deze taak op zich genomen en zijn er nog verschillende van deze gebouwen met muren van soms drie meter dik. Dat is wat anders dan de twee halve muren met spouw van de Nicolaaskerk in Blije. In de kerk was vaak ook een bron omdat het volk soms langer dan enkele dagen zich moest verschansen. Onderweg nergens gelegenheid om koffie te drinken zelfs niet in het stukje door België waar de route door voerde, de aanwezige taveerne was fermé. Verderop ging de route langs een stuwmeer met water recreatiemogelijkheden en voorbij het meer eindelijk een patattent, maar ik had geen geluk want ook die ging tegen drieën sluiten. Ik kon met moeite nog wat ijstea krijgen. Dat was wel nodig want ik geloof dat wij vandaag hier in Noord-Frankrijk het mooiste weer in het land hadden. Voor het zoeken naar onderdak informeerde ik bij het VVV en die gaf een hotel Logis aan met twee sterren. Ik vroeg de jongen of hij voor mij wilde bellen en dat deed hij maar kreeg geen gehoor, zodat ikzelf maar op de fiets gestapt ben om erheen te gaan. Er bleek nog voldoende ruimte en wifi te zijn. Maar na mijn eerste poging met de gratuit wifi deed hij dat niet meer, dus nu nog maar eens proberen. Er is in dit stadje maar één restaurant wat ik eerst ook al niet kon vinden, maar ik heb er een heerlijk menu gehad met salade buffet en vlees met een hele schaal patat en ijs toe. Dat had ik wel verdiend smsde Wietske. Lekker slapen allemaal en oant moarn.
27 juni 12 dag van Avesnes naar Arras 110 km
Op dit moment dat ik dit schrijf giet het buiten. De laatste vijf kilometer had ik ook een buitje, maar in het centrum van Arras was het droog. Eerst maar naar het VVV voor een overnachting. Soms ben je wat te zuinig want op de vraag van de receptioniste die een eenvoudig hotel had bij het station om de goedkoopste kamer zei ik ja en nu blijkt er wel een wastafel maar geen douche te zijn, dat moet morgen dan maar gebeuren. Dit natuurlijk een leer voor de volgende keer wel een goedkope kamer nemen, maar wel vragen of er ook een douche aanwezig is. Hopelijk zijn straks de buien voorbij, ik weet niet wat het weer mij morgen brengen zal. Het totaal van de gefietste kilometers is 1240 dus de langste tijd heb ik weer op mijn zadel gezeten. Ga nu eerst wat eten. Heb beneden in het hotel voor de verandering pasta gegeten spaghetti bolognese in plaats van patat of aardappelen. Je krijgt hier ook vooraf een aperitiefje van de zaak met een hapje brood met salade. De koffie als nagerecht is sterk en doe daarom daar maar suiker in en dan smaakt het goed. Vandaag maar één stel fietsers tegengekomen en verder eigenlijk weinig beleefd. De route is anders dan gisteren toen ik nog tussen de heggen reed, waarvan de schrijver van het routeboekje zegt dat je als fietser daar wel overheen kunt zien, maar dat viel tegen want ze hadden de heggen nog niet bijgeknipt. Zoiets doe je normaal na de langste dag en dat is het al geweest, onderweg waren de mensen wel de heggen aan het knippen. De dorpjes zien er over het algemeen heel verzorgd uit met veel bloemen langs de weg en zelfs bij oude verlaten boerderijen netjes verzorgd met bloemen. Zou misschien ook wat zijn voor het dorp Blije om er een echte bellefleur dorp van te maken, bij de entree van het dorp en langs de weg bij de huizen veel bloemen aanbrengen. De dorpen doen dit in het kader van village fleuri of zoiets. De stad Arras is bij de meesten bekend van de unie van Utrecht en Atrecht want dat was dus hier in 1579, de datum heb ik niet in mijn hoofd maar van internet geplukt. Voorlopig blijkt me dit wel genoeg voor vandaag en ga ik de mooie stad nog bezien. Oant moarn.
28 juni 13e dag van Arras naar Montrieul sur Mèr 95 km
Op dit moment dat ik dit schrijf zit ik in het VVV kantoor van Montrieul waar gratis wifi is, maar hoelang ze nog open zijn weet ik niet, hopelijk tot zes uur omdat ze van 12 tot 15 vaak gesloten zijn. Onderweg heb ik al wat gegeten een omelet met patat en brood, dat er zit al een laagje in de maag. De route was vandaag meer naar beneden dan omhoog maar ook zat er er nog wel verschillende klimmetjes in en misschien begint vermoeidheid ook een rol te spelen, want soms denk je dat je benen niet meer willen. Toch is het me vandaag weer gelukt om tegen vier uur in Montrieul te komen op zeeniveau, terwijl de citadel op dertig meter boven de stad ligt met steile wegen erheen dus dat was lopen. De route vandaag was afwisselend eerst nog net als gister kale heuvels zonder bomen en grote graanvlakten of bloeiend aardappels een heel mooi gezicht. Een ander deel van de route liep parallel met een stroompje La Canche, maar dat wil niet zeggen dat het vlak is onderweg. Had ik de ene dag een koude douche en de volgende helemaal geen douche, vandaag had ik een hete douche die ik niet kon stellen. Deze Hostes in de Citadel heeft geen voorzieningen, mensen kunnen hier zelf hun eten koken en ontbijt klaar maken, maar ontbijt dat zie ik morgen dan wel. Straks zal er in het stadje wel wat zijn om te eten. Gister heb ik ergens koffie gedronken in een café maar de bazin was niet zo scheutig, druk met haar eigen spullen. Ja koffie was er wel maar moest eerst chaude gemaakt worden. Ze had de kan op een apparaat staan en dat was blijkbaar al koud want een kopje werd volgeschonken en in de magnetron gezet. De koffie smaakte wel en toen ik encore een vroeg duurde het even voor ze reageerde maar zette op een gegeven moment het kopje wel in de magnetron maar ging verder met haar eigen zaken, dus de koffie was aardig heet, maar met wat koude melk erbij en blazen kun je het wel drinken. Gister de mooie stad Arras bekeken en had zin in een ijsje maar nergens was er glace te verkrijgen. Wat verschillend dan met Duitsland daar kan een dorp niet zonder een ijssalon of konditorei, terwijl men het hier niet kent en overal pain bij geeft. Morgen wil ik rustig aan doen en in elk geval naar Boulogne sur Mèr, de echte zee zien, fietsen en zie dan wel verder waar een echte Jugendherberge is. Er waren vandaag ook maar twee dames denk Duitse op de fiets die ik tegenkwam. Zo laat ik het eerst maar, allen goed weekend toegewenst.
29 juni 14e van Montreuil naar Boulogne sur Mer 65 km.
Vandaag is het zondag en doe het dan ook maar rustig aan. Vanmorgen vroeg naar een patisserie geweest voor een petit dejeuner daar er in de Auberge Jeunesse geen verzorging was en je eigenlijk ook zelf een slaapzak moest hebben, die had ik dit jaar niet meegenomen en kon het tweede laken van het andere bed wel nemen volgens de gastvrouw. Daar er nog een groep jongeren aan de andere kant zaten was het erg levendig. Vannacht zaten ze om half een nog gezamenlijk in de keuken waar ik boven sliep en maakten een vreselijk kabaal en zingen en dergelijke. Toen ben ik er maar heen geweest om silence te vragen, men hoort in een JH om 10 uur stil te zijn. Onderweg trof ik een echtpaar dat ook op de fiets de route reed, maar met de trein naar Boulogne gegaan waren en het hun eerste dag was. Ze fietsten tot Trier en gaan dan na een week weer met de trein naar huis. Ze hadden ook al een dikke regenbui gehad en ik had toch maar even staan te schuilen in een garage. Na twintig minuten ben ik weer op de fiets gestapt met de regenjas aan en gelukkig werd het steeds minder met regenen en kleurde de lucht al blauwer. Aan de kust in Wimereux sprak een echtpaar uit Assen me aan vanwege het vlaggetje op de fiets. Zij waren met de camper en wandelden langs de kust en hadden in Nederland ook al veel LAW ’s gelopen. Nu na twee weken fietsen heb ik er zo’n 1400 km opzitten en heb maar een dikke ijsco genomen in de zon. Om van Wimereux in Boulogne te komen moet je toch nog weer een klim van 50 m maken. Ondertussen al weer heel wat gezien en gaat de route nu echt weer richting Fryslân. Ik kan nog niet zeggen wanneer ik weer thuis zal zijn, dat is ook afhankelijk van andere zaken zoals het weer en materiaal. Ik ga nu de stad in en genieten van het mooie weer. Oant sjen.
30 juni 15e dag van Boulogne sur Mer naar Belgische grens. 115 km
Vanmorgen heb ik eerst een tijdje gezocht naar een fietsenmaker omdat ik merkte dat ik de remmen wel erg ver in moest knijpen en ze geheel versleten waren. Ik had wel reserve meegenomen maar met deskundige hulp leek mij toch wel wat beter en dacht in Boulogne zal er wel een zijn vandaar dat ik er gister overnacht heb. Uiteindelijk bleek de fietsenzaak gesloten en alleen voor nood gevallen kon men bellen. Ook in Wimereus was de fietsenzaak dicht en maar een paar keer in de week open. Dat op een gegeven moment heb ikzelf maar de fiets aan de kant van de weg gezet en nieuwe remblokjes geïnstalleerd, het bleek niet eens zo moeilijk te zijn, maar smerige handen kreeg je er wel van. Nu kon ik dus de afdalingen weer met een bepaalde zekerheid nemen met snelheid. Vanaf de hoogte bij Boulogne zie je de Engelse kust heel mooi en wat een verschil in eb en vloed heb je daar. Nu verder, maar eerst moest ik een stuk van 20km dezelfde route terug fietsen tot Le Waste om weer op de LF 1 Route naar de Belgische grens te komen. Je gaat dan van zee niveau toch nog een keer omhoog naar 200 m en verder waren er ook nog wel wat onverwachte klimmetjes. Vanuit het hogere gedeelte kon je ook mooi kijken naar de vlakte van Calais. Na Wattel krijgen de dorpjes een wat Vlaams uiterlijk en Vlaamse namen het gebied heet dan in het Frans Flandrie en dat is te begrijpen want ooit was het Vlaams gebied. Wel een heel mooi gebied om door te fietsen met mooie gezichten op de dalen. Ik hoopte in Oost Cappel onderdak te vinden maar kreeg een paar keer nul op request bij een B&B mensen die net van vakantie thuis waren en anderen die niet voor één nacht verhuurden, tot ik bij dit adres kwam “Ons Kot” die eerst ook weifelde, maar waar ik wel een maaltijd kon krijgen. Verder vandaag geen bijzonderheden meegemaakt en sluit ik mijn verslag, oant moarn.
01 juli 16e dag van BelgischFranse grens naar Brugge 95 km
Heb een goede nacht gehad en kreeg het ontbijt geserveerd door de dochter, omdat moeder al om half drie opstaat om dan naar haar werk bij de post te gaan en de vader na werkloosheid een tijdelijke volle baan heeft op 60 km afstand. De gastvrouw heeft voor mij gister apart eten klaar gemaakt spaghetti met champignons en nog wat, want een fietser heeft toch een goede maaltijd nodig. Zelf aten ze een soort pannenkoekjes die ik nog als dessert kreeg, het smaakte allemaal goed. De mens Ellert werd goed verzorgd, maar ik melde eerder al of het materiaal wel in orde blijft. Zondag merkte ik dus dat mijn remmen niet zo goed meer werkten en heb dat gister redelijk verholpen. Maar eigenlijk schrok ik zondag toen ik daar toevallig naar keek dat mijn achterband aardig aan het verslijten was en ik daarom ook graag maandag naar een fietsenmaker wilde. Dat lukte dus gister niet en ben op goed geluk naar België gefietst in de hoop dat men mij daar ergens kon helpen. De gastheer gaf mij een adres door waar een fietsenmaker zat en ben daar vanmorgen heengereden. Gelukkig had hij er verstand van en de materialen om een Santos met Roloffnaaf van een nieuwe band te voorzien. Thuis laat ik jullie de foto wel zien hoe slecht de achter buitenband er aan toe was en ik zat wel een beetje in de rats. Nu is dat weer voorbij een nieuwe achterband en het rijdt allemaal weer fantastisch en ontspannen. De route voerde vandaag langs Diksmuide waar veel herinneringen zijn aan de Eerste Wereldoorlog, misschien moet ik de route waar Aart aan meewerkt heeft toch nog een keer gaan fietsen of dat Wiets en ik samen eens hier in België gaan kijken om het land hier te bezien. Diksmuide is een aardig stadje waar ik een pauze genomen heb en natuurlijk weer de nodige flappen uit de tap gehaald heb. Er waren geen ontmoetingen vandaag met andere mensen, wel tegengaande fietsers. Op de fietspaden die vandaag hoofdzakelijk langs de kanalen of waters liepen veel fietsers op de paden. De rivier de IJzer is zoiets als de Kromme Rijn bij Utrecht, geen schepen of boten op het water. Nieuwpoort kennen we van de geschiedenis met het gemakkelijke jaartal 1600 de slag bij Nieuwpoort, maar wie tegen wie vochten weet ik niet. Wel is er magnifiek indrukwekkend kerkgebouw en een mooi stadsplein, maar jammer genoeg stond dat vol met kermisexploitanten. Ben even van de route afgeweken om de zee te zien, nu geen Engeland meer aan de horizon, maar wel een mooie boulevard met veel vertier. Blijkbaar hebben de Belgen minder angst voor de zeespiegelstijging want de boulevard is niet erg hoog en als ik zie hoe men ik Katwijk het uitzicht van de woningen wegneemt door hoge duinen neer te leggen, begrijp ik dat niet. Het achterland ligt volgens mij niet echt veel hoger dan bij ons. Brugge is een behoorlijk grote stad en de JH ligt aardig buiten het centrum dus ga ik er op de fiets heen om wat te eten. groeten allemaal.
02 juli 17e dag van Brugge naar Burgh-Haamstede 114 km
Wat lijkt het een tijd geleden dat ik Nederland verliet en nu weer in het land ben. Vooral het mooie Zeeland is de moeite waard, maar ja overal waar de zon schijnt is het mooi. Gisteravond nog een kijkje in de stad Brugge genomen. Het staat op werelderfgoedlijst dat is ook wel de moeite waard. Het deed mij aan Regensburg denken welke stad ook werelderfgoed stad is. Je kijkt je ogen uit over mooie gebouwen en kerken en vanzelf de kasseien door de hele stad, dus op de fiets was dat minder leuk. Het was een hele drukte in de stad met jongelui vanwege het voetballen van België tegen de VS meen ik. Men had op een groot plein een enorm scherm geplaatst met de nodige drankvoorzieningen en veel rood uitgedoste mensen. Voor het gemak ben ik maar bij de Pizza Hut gaan eten, want je krijgt daar een drie gangen menu voor € 12,-, dat deed ik ook een keer in Mechelen en zat toen lekker tot negen uur in de zon, maar gisteravond stond er nog een koude wind en de zon was achter de gebouwen verdwenen. Wat goedkoop eten betreft geldt dat ook voor Frankrijk, want zondagavond had ik een driegangenmenu in Boulogne voor € 15,-. Niet wetend wat sommige dingen inhield had ik maar ja gezegd, soms krijg je eerst salade. Maar ik kreeg toast met paté dat goed smaakt en dan de boeuf bourginon met patat en een toetje mouse met gebrande karamel. Wat ik hier dan straks in Nederland eet moet ik maar af wachten. De LF route maakt tegenwoordig wel erg grote lussen die over de knooppunten lopen. Dat had ik na Cadzand via een natuurgebiedje. Soms sla ik dat dan ook maar over en kies een wat kortere weg. Wel was de panorama weg over de hoge zeewering was fantastisch mooi naar Breskens. En dan bedenk ik dat ik ook in Breskens had kunnen wonen, mijn vader had daar gesolliciteerd en kon daar komen. Vanuit Enkhuizen had hij de zaak al bekeken, maar ondertussen kreeg hij een beter aanbod om naar Goor in Twente te gaan en dat hebben ze toen gedaan, vandaar dat ik van HBS moest veranderen naar die van Hengelo. In Breskens heb ik eerst koffie gedronken want de ferry ging net weg en ben ik met het voetfietsveer overgestoken naar Vlissingen. Elk half uur gaar er een Ferry met veel volk. Het was trouwens ook al druk op de fietspaden in Zeeland. Wil ik zoveel mogelijk de LF 1 route volgen dan moet ik de Europoort met een Ferry van de RET (Rotterdamse tramwegmaatschappij). Ik kon op de site niet ontdekken dat men losse kaartjes verkoopt alleen via de OV-chip kaart en die heb ik juist thuis gelaten. Daarom heb ik uit voorzorg maar bij het station in Vlissingen een onpersoonlijk OV chip gekocht, die komt altijd van pas als de kleinkinderen bij ons zijn. Het eerste adres Vrienden op de Fiets waar ik onderdak vroeg lukte meteen in Haamstede zodat ik niet verder hoef te zoeken en misschien ook wat geluk, want de mensen zijn nu net thuis en dat had ik natuurlijk ook anders kunnen treffen. Ik denk dat ik een zondagskind ben, want de meeste zaken heb ik altijd wel wat geluk mee gehad, dat geldt ook voor mijn vrouw Wietske en de kinderen en kleinkinderen. Ik ben vlak langs de camping gefietst waar we Simon en Erica een paar jaar geleden hebben opgezocht en dacht misschien op het adres in Vrouwenpolder te overnachten waar we toen samen waren. Ben toch maar een stukje doorgefietst, maar moet nog uitzoeken hoe het morgen komt. Lekker sliepe en soen wer op. Oant moarn.
03 juli 18e dag van Burgh-Haamstede naar Oegstgeest 119 km
Ondertussen ben ik al weer een heel eind Nederland in gekomen en begint het paard de stal al te ruiken. Gister had ik gedacht tot Scheveningen misschien te komen ook omdat ik via Europoort 2 met de Ferry naar Hoek van Holland wilde gaan en geen idee had hoeveel tijd dat zou nemen. De LF route voerde vandaag door veel natuurgebied van de Zeeuwse en Hollandse eilanden. De fietspaden waren vanmorgen om negen uur nog niet druk bezet en de wind was gunstig voor mij zoals ik gehoopt had bij het plannen van mijn trektocht. Er waren mooie betonpaden bij door de duinen en een enkel onverhard pad achter de duinen, maar vaak wel zo dat ik wind mee had en met windkracht 3 à 4 geeft dat wel een energie ondersteuning zodat ik voor een uur al bij de Ferry was in het Europoort gebied, die er net aan kwam en dus kon ik direct mee overvaren. Voor de ferry had ik geen ov/chip kaart nodig maar kon gewoon een kaartje met seniorenkorting kopen. Het is een hele mooie manier om iets van de haven te zien en op een snelle manier op Europoort te komen. Dus geen klimmen meer alleen enkele steile stukjes door de duinen bij Renesse van 10% helling waar de fietsers geadviseerd wordt om af te stappen, dat doe je dan ook, want naar beneden gaan weet je nooit waar je terecht komt of de volgende bocht is. Op fietspaden van Hoek van Holland naar Den Haag en verder langs Wassenaar was het bere druk met fietsers dus opletten geblazen want niet iedereen heeft dezelfde snelheid. En zo nu en dan moest je toch weer even over een hoger duin klimmen. Goed dat het belletje naar het adres in Scheveningen niet op nam want nu kon ik doorfietsen naar Katwijk. Heb toen een belletje geprobeerd naar Jan en Wietske en later nog eens maar kreeg geen reactie, misschien zijn ze ook wel met vakantie. Dat toen ik door Rijnsburg fietste heb ik het adres van Ellert en Elly opgezocht en gekeken of die thuis waren, dat was het geval. Overnachting bij hen was wat bezwaarlijk maar ik kon wel bij hen eten en wat bijpraten. Ellert had nog een filmpje gemaakt van onze laatste neven en nichtendag in Nijkerk bij Carla en Arnold en was verbaasd me nu zo in levende lijve te zien, maar werd hartelijk ontvangen. Daar heb ik me eerst maar even gedoucht en heb via internet een adres van Vrienden op de Fiets opgezocht. De meesten gaven geen gehoor tot ik in Oegstgeest wel contact kreeg. Heel hartelijke mensen die wel bekend met Friesland zijn en net van het Oerol gebeuren van Terschelling komen. De gastheer is een verzamelaar van de boeken van Teun de Vries en komt regelmatig daarvoor in Feanwâlden, voor de lezingen over hem en de boekenbeurs die in de Stins gehouden worden. Of morgen de laatste dag van mijn trektocht wordt zal van de wind afhangen, is die net zo gunstig als vandaag dan vlieg ik over de Afsluitdijk en besluit daarmee het gebeuren van vandaag. Oant sjen.
04 juli 19e dag van Oegstgeest naar Harlingen en met de auto naar Blije 150 km
Heb dus besloten om niet verder de LF route langs de kust te volgen, maar heb op de routeplanner van de Fietsersbond voor iedereen aan te raden een route gepland. Je kunt dan zelf kiezen wat voor soort route je neemt, de standaard staat op gemakkelijk doorfietsen en is dan vaak ook de kortste route. Twee jaar geleden had ik vanuit Heemstede ook een groot deel van deze route gefiets en toen had Wiets mij ook van Harlingen gehaald. Een gedeelte boven Alkmaar was nu een fietspad en de weg ernaast gereed zodat ik geen omweg hoefde te maken. Eerst ging er een fietspad langs een spoorlijn en vervolgens langs de snelweg tot de Haarlemmermeer en bij Haarlem langs en dan via Spaarndam naar de pont bij Halfweg. In de polder en droogmakerij ging het heerlijk voor de wind met gemiddeld 25 km zonder elektrische ondersteuning maar met wind energie. Vanaf Alkmaar rijd je dan een heel stuk langs het Noord-Hollands kanaal dat ik van mijn tijd dat ik in Enkhuizen woonde nog ken er nog net zo bij ligt. In de Wieringermeer was een omleiding ook voor fietsers, wegens werkzaamheden, maar meestal lukt het wel er langs te komen en dit keer viel het ook wel mee, een nieuw stukje asfalt dat al een paar dagen lag denk ik en geen werkers er meer bij. Zo schiet je tenminste aardig op om het einddoel te halen binnen een redelijke tijd. Voor Den Oever had ik Wietske gebeld dat ik over twee uren in Harlingen zou kunnen zijn. Dat lukte niet helemaal want de wind op de Afsluitdijk stond niet gunstig voor mij, het was meer zij dan voor de wind en moest er dus nog flink getrapt worden. En zo kwam ik tegen vijf uur aan in Harlingen bij de camping waar Wietske me opwachtte. En dan is de trektocht weer voorbij en zal ik weer een jaar moeten wachten om zo iets bij gezond en welwezen weer te kunnen doen en dit keer maar vijf kilo lichter geworden. De zitbonkjes hebben dit keer niet echt opgespeeld, dat ik kan maandag zo weer op de fiets stappen, maar dat doe ik maar niet en zal hem eerst maar schoonmaken en voor een service beurt naar de Cycle Trend in Groningen eens brengen, want dat heeft hij wel verdiend.